Job 32

E aqueles três homens cessaram de responder a Jó; porque era justo aos seus próprios olhos.

Böylece bu üç kişi Eyüp’e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.

Então se acendeu a ira de Eliú, filho de Baraquel, o buzita, da família de Rão; acendeu-se a sua ira contra Jó, porque este se justificava a si mesmo, e não a Deus.

Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp’e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı’dan haklı görüyordu.

Também contra os seus três amigos se acendeu a sua ira, porque não tinham achado o que responder, e contudo tinham condenado a Jó.

Elihu Eyüp’ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp’ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.

Ora, Eliú havia esperado para falar a Jó, porque eles eram mais idosos do que ele.

Elihu Eyüp’le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.

Quando, pois, Eliú viu que não havia resposta na boca daqueles três homens, acendeu-se-lhe a ira.

Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.

Então respondeu Eliú, filho de Baraquel, o buzita, dizendo: Eu sou de pouca idade, e vós sois, idosos; arreceei-me e temi de vos declarar a minha opinião.

Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.

Dizia eu: Falem os dias, e a multidão dos anos ensine a sabedoria.

‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’

Há, porém, um espírito no homem, e o sopro do Todo-Poderoso o faz entendido.

Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu akıl verir.

Não são os velhos que são os sábios, nem os anciãos que entendem o que é reto.

Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.

Pelo que digo: Ouvi-me, e também eu declararei a minha opinião.

“Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.

Eis que aguardei as vossas palavras, escutei as vossas considerações, enquanto buscáveis o que dizer.

Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.

Eu, pois, vos prestava toda a minha atenção, e eis que não houve entre vós quem convencesse a Jó, nem quem respondesse às suas palavras;

Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp’ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.

pelo que não digais: Achamos a sabedoria; Deus é que pode derrubá-lo, e não o homem.

‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.

Ora ele não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.

Ama Eyüp’ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.

Estão pasmados, não respondem mais; faltam-lhes as palavras.

“Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.

Hei de eu esperar, porque eles não falam, porque já pararam, e não respondem mais?

Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?

Eu também darei a minha resposta; eu também declararei a minha opinião.

Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.

Pois estou cheio de palavras; o espírito dentro de mim me constrange.

Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.

Eis que o meu peito é como o mosto, sem respiradouro, como odres novos que estão para arrebentar.

İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.

Falarei, para que ache alívio; abrirei os meus lábios e responderei:

Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.

Que não faça eu acepção de pessoas, nem use de lisonjas para com o homem.

Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.

Porque não sei usar de lisonjas; do contrário, em breve me levaria o meu Criador.

Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.