Job 33

Ouve, pois, as minhas palavras, ó Jó, e dá ouvidos a todas as minhas declarações.

“Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

Eis que já abri a minha boca; já falou a minha língua debaixo do meu paladar.

Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

As minhas palavras declaram a integridade do meu coração, e os meus lábios falam com sinceridade o que sabem.

Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me dá vida.

Beni Tanrı’nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu yaşam veriyor bana.

Se podes, responde-me; põe as tuas palavras em ordem diante de mim; apresenta-te.

Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.

Eis que diante de Deus sou o que tu és; eu também fui formado do barro.

Tanrı’nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.

Eis que não te perturbará nenhum medo de mim, nem será pesada sobre ti a minha mão.

Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.

Na verdade tu falaste aos meus ouvidos, e eu ouvi a voz das tuas palavras. Dizias:

“Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:

Limpo estou, sem transgressão; puro sou, e não há em mim iniquidade.

‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

Eis que Deus procura motivos de inimizade contra mim, e me considera como o seu inimigo.

Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.

Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’

Eis que nisso não tens razão; eu te responderei; porque Deus e maior do que o homem.

“Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

Por que razão contendes com ele por não dar conta dos seus atos?

İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O’nunla çekişiyorsun?

Pois Deus fala de um modo, e ainda de outro se o homem não lhe atende.

Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, quando adormecem na cama;

Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,

então abre os ouvidos dos homens, e os atemoriza com avisos,

Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;

para apartar o homem do seu desígnio, e esconder do homem a soberba;

Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,

para reter a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.

Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

Também é castigado na sua cama com dores, e com incessante contenda nos seus ossos;

İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

de modo que a sua vida abomina o pão, e a sua alma a comida apetecível.

Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.

Consome-se a sua carne, de maneira que desaparece, e os seus ossos, que não se viam, agora aparecem.

Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

A sua alma se vai chegando à cova, e a sua vida aos que trazem a morte.

Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

Se com ele, pois, houver um anjo, um intérprete, um entre mil, para declarar ao homem o que lhe é justo,

“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,

então terá compaixão dele, e lhe dirá: Livra-o, para que não desça à cova; já achei resgate.

Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,

Sua carne se reverdecerá mais do que na sua infância; e ele tornará aos dias da sua juventude.

Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.

Deveras orará a Deus, que lhe será propício, e o fará ver a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.

Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı’nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.

Cantará diante dos homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.

Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

Mas Deus livrou a minha alma de ir para a cova, e a minha vida verá a luz.

Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

Eis que tudo isto Deus faz duas e três vezes para com o homem,

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

para reconduzir a sua alma da cova, a fim de que seja iluminado com a luz dos viventes.

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

Escuta, pois, ó Jó, ouve-me; cala-te, e eu falarei.

“İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.

Se tens alguma coisa que dizer, responde-me; fala, porque desejo justificar-te.

Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

Se não, escuta-me tu; cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.

Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”