Psalms 49

Ouvi isto, vós todos os povos; inclinai os ouvidos, todos os habitantes do mundo,

ای تمامی مردمان، این را بشنوید! هرکس در هرجایی که هست گوش بدهد،

quer humildes quer grandes, tanto ricos como pobres.

کوچک و بزرگ، ثروتمند و فقیر.

A minha boca falará a sabedoria, e a meditação do meu coração será de entendimento.

افکار من روشن و آشکار است، سخنان من همه از روی حکمت است.

Inclinarei os meus ouvidos a uma parábola; decifrarei o meu enigma ao som da harpa.

به مَثَلها توجّه می‌کنم و هنگامی‌که چنگ می‌نوازم معنی آنها را بیان می‌کنم.

Por que temeria eu nos dias da adversidade, ao cercar-me a iniquidade dos meus perseguidores,

چرا در هنگام خطر و یا وقتی‌که دشمنان مرا محاصره کرده‌اند، بترسم؟

dos que confiam nos seus bens e se gloriam na multidão das suas riquezas?

اینها مردمی هستند که به ثروت خود توکّل دارند و به دارایی خویش افتخار می‌کنند!

Nenhum deles de modo algum pode remir a seu irmão, nem por ele dar um resgate a Deus,

هیچ‌کس نمی‌‌تواند تاوان جان خود را بدهد و یا بهای زندگی خود را به خدا بپردازد.

(pois a redenção da sua vida é caríssima, de sorte que os seus recursos não dariam;)

زیرا ارزش زندگی یک انسان بسیار گرانبهاست و هیچ چیز در مقابل آن کفایت نمی‌کند،

para que continuasse a viver para sempre, e não visse a cova.

تا کسی طعم مرگ را نچشد و تا به ابد زندگی کند.

Sim, ele verá que até os sábios morrem, que perecem igualmente o néscio e o estúpido, e deixam a outros os seus bens.

همهٔ ما می‌بینیم که حتّی اشخاص عالِم هم می‌میرند، همچنان‌که احمقان و نادانان می‌میرند. همهٔ آنها ثروت خود را برای بازماندگان خود باقی می‌گذارند.

O pensamento íntimo deles é que as suas casas são perpétuas e as suas habitações de geração em geração; dão às suas terras os seus próprios nomes.

درحالی‌که آنها نام خود را بر املاک خود می‌گذارند، گورشان خانهٔ ابدی آنها می‌گردد و برای همیشه در آن ساکن می‌شوند.

Mas o homem, embora esteja em honra, não permanece; antes é como os animais que perecem.

جاه و مقام ما را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه ما نیز خواهیم مرد همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

Este é o destino dos que confiam em si mesmos; o fim dos que se satisfazem com as suas próprias palavras.

سرنوشت اشخاصی که به خودشان توکّل دارند چنین است، سرنوشت آنانی که به دارایی خود دلخوش هستند.

Como ovelhas são postos na cova; a morte os pastoreia; ao romper do dia os retos terão domínio sobre eles; e a sua formosura se consumirá na sepultura, que lhes será por habitação.

آنها مانند گوسفندان محکوم به مرگ هستند و چوپان ایشان مرگ است. نیکوکاران بر آنها پیروز می‌گردند و اجساد آنان بزودی دور از خانه‌هایشان در دنیای مردگان خواهد پوسید.

Mas Deus remirá a minha alma do poder do sepulcro, pois me receberá.

امّا خداوند، جان مرا از دنیای مردگان می‌رهاند و نجات می‌دهد.

Não temas quando alguém se enriquece, quando a glória da sua casa aumenta.

وقتی کسی دولتمند می‌گردد و به مال و دارایی او افزوده می‌گردد، شما آشفته نگردید،

Pois, quando morrer, nada levará consigo; a sua glória não descerá após ele.

او در وقت مردن، دارایی خود را با خود به گور نخواهد برد.

Ainda que ele, enquanto vivo, se considera feliz e os homens o louvam quando faz o bem a si mesmo,

اگرچه کسی از زندگی خود راضی باشد و دیگران او را به‌خاطر موفقیّتش بستایند،

ele irá ter com a geração de seus pais; eles nunca mais verão a luz

امّا سرانجام خواهد مرد و به اجداد خود خواهد پیوست و دیگر روشنی را نخواهد دید.

Mas o homem, embora esteja em honra, não permanece; antes é como os animais que perecem.

جاه و مقام کسی او را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه او نیز خواهد مرد، همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.