Psalms 49

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

(Către mai marele cîntăreţilor. Un psalm al fiilor lui Core.) Ascultaţi lucrul acesta, toate popoarele, luaţi aminte, toţi locuitorii lumii:

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

mici şi mari, bogaţi şi săraci!

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Gura mea va vorbi cuvinte înţelepte, şi inima mea are gînduri pline de judecată.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Eu îmi plec urechea la pildele care îmi sînt însuflate, îmi încep cîntarea în sunetul arfei.

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

Pentru ce să mă tem în zilele nenorocirii, cînd mă înconjoară nelegiuirea protivnicilor mei?

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

Ei se încred în avuţiile lor, şi se fălesc cu bogăţia lor cea mare.

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

Dar nu pot să se răscumpere unul pe altul, nici să dea lui Dumnezeu preţul răscumpărării.

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

Răscumpărarea sufletului lor este aşa de scumpă, că nu se va face niciodată.

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

Nu vor trăi pe vecie, nu pot să nu vadă mormîntul.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

Da, îl vor vedea: căci înţelepţii mor, nebunul şi prostul deopotrivă pier, şi lasă altora avuţiile lor.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Ei îşi închipuiesc că vecinice le vor fi casele, că locuinţele lor vor dăinui din veac în veac, ei, cari dau numele lor la ţări întregi.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Dar omul pus în cinste nu dăinuieşte, ci este ca dobitoacele cari se taie.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Iată ce soartă au ei, cei plini de atîta încredere, precum şi cei ce îi urmează, cărora le plac cuvintele lor. -

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Sînt duşi ca o turmă în locuinţa morţilor, îi paşte moartea, şi în curînd oamenii fără prihană îi calcă în picioare: li se duce frumuseţa, şi locuinţa morţilor le este locaşul.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Dar mie Dumnezeu îmi va scăpa sufletul din locuinţa morţilor, căci mă va lua supt ocrotirea Lui. -

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Nu te teme cînd se îmbogăţeşte cineva, şi cînd i se înmulţesc vistieriile casei;

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

căci nu ia nimic cu el cînd moare: vistieriile lui nu se pogoară după el.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Să se tot creadă omul fericit în viaţă, să se tot laude cu bucuriile pe cari şi le face,

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

căci tot în locuinţa părinţilor săi va merge, şi nu va mai vedea lumina niciodată.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.

Omul pus în cinste, şi fără pricepere, este ca dobitoacele pe cari le tai.