Job 24

Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?

Hvorfor lar den Allmektige aldri sine straffetider komme? Og hvorfor får de som kjenner ham, ikke se hans dager?

Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.

Folk flytter grenseskjell; de raner fe og fører det på beite.

Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.

Farløses asen driver de bort; enkens okse tar de i pant.

Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.

Fattigfolk trenger de ut av veien; alle de saktmodige i landet må skjule sig.

Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.

Ja, som villesler i ørkenen går de ut til sin gjerning og leter efter føde; ødemarken gir dem brød til barna.

Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.

På marken høster de den ugudeliges fôr, og i hans vingård holder de efterhøst.

Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.

Nakne overnatter de uten klær og uten dekke i kulden.

Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.

Av skyllregnet på fjellet blir de våte, og fordi de ikke har noget annet ly, trykker de sig inn til berget.

Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.

Den farløse rives bort fra mors bryst, og armingens klær blir tatt som pant.

Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.

Nakne går de, uten klær, og sultne bærer de kornbånd.

A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.

Mellem de ugudeliges murer perser de olje; de treder vinpersene og tørster.

Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.

Fra byen lyder døendes stønn, og de hårdt sårede skriker om hjelp; men Gud enser ikke slik urett.

Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.

Andre er fiender av lyset; de kjenner ikke dets veier og holder sig ikke på dets stier.

Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.

Før dag står morderen op, slår ihjel den som er arm og fattig, og om natten er han som tyven.

Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.

Horkarlens øie speider efter skumringen; han sier: Intet øie ser mig, og han dekker sitt ansikt til.

Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.

I mørket bryter de inn i husene, om dagen lukker de sig inne; lyset vil de ikke vite av.

Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.

For nattens mørke er morgen for dem alle; de er velkjente med nattemørkets redsler.

Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.

Hastig rives de med av strømmen; forbannet blir deres arvedel i landet; de ferdes ikke mere på veien til vingårdene.

Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników.

Tørke og hete sluker snevann, dødsriket dem som synder.

Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.

Hans mors liv glemmer ham, makken fortærer ham med lyst, ingen minnes ham mere, og ondskapen blir som et splintret tre.

Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.

Slik går det med den som har plyndret den ufruktbare, som ikke fødte, og aldri har gjort godt mot enker.

Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.

Men Gud opholder voldsmennene lenge med sin kraft; de reiser sig igjen, skjønt de mistvilte om livet.

Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.

Han lar dem leve i trygghet og støtter dem; hans øine våker over deres veier.

Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.

De stiger høit; en liten stund, så er de ikke mere; de segner og dør som alle andre, og som aks-toppen skjæres de av.

A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?

Og er det nu ikke så, hvem gjør mig da til løgner og mitt ord til intet?