Job 8

I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Na ka whakautu a Pirirara Huhi, ka mea,

Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

Kia pehea ake te roa o tau korero i enei mea? Kia pehea ake te roa o nga kupu a tou mangai e rite ai ki te hau kaha?

Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

E whakaparori ke ranei te Atua i te whakawa? E whakaparori ke ranei te Kaha Rawa i te tika?

Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Ki te mea i hara au tamariki ki a ia, a kua maka atu ratou e ia hei utu mo to ratou he;

Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Ki te rapu wawe koe i to Atua, a ka inoi ki te Kaha Rawa;

Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

Ki te mea he ma koe, he tika, ina, ka ara ake ia ki a koe aianei, ka manaakitia ano e ia te nohoanga o tou tika.

A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

Ahakoa i iti tou timatanga, e nui noa atu tou whakamutunga.

Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

Tena ra, ui atu ki to mua whakatupuranga; anga atu hoki ki te mea kua rapua e o ratou matua.

(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

Nonanahi nei hoki tatou, kahore hoki e mohio; he atarangi nei hoki o tatou ra i runga i te whenua;

Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

E kore ranei ratou e whakaako i a koe, e korero ki a koe, e puaki mai ranei he kupu i o ratou ngakau?

Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

E tupu ranei te wiwi i te mea kahore he repo? E nui ranei te raupo ki te kahore he wai?

Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

I te mea he kaiota tonu, a kihai i tapahia, kua maroke i mua ake i nga otaota katoa.

Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Ka pera ano nga ara o te hunga katoa e wareware ana ki te Atua, a ka riro ki te kore ta te tangata whakaponokore i tumanako ai.

Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

Ka motuhia atu tana i whakamanawa atu ai, ko te whare hoki o te pungawerewere hei tumanakohanga mona.

Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

Ka okioki atu ia ki tona whare; heoi e kore e tu: u tonu tana pupuri atu, otiia e kore e mau.

Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

E matomato ana i te mea kahore nei te ra, a e wana ana ona peka i tana kari.

Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

Kapi tonu te puranga i ona pakiaka, e kitea ana e ia te wahi kamaka.

Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

Ki te whakamotitia iho ia i tona wahi, ka whakakahore taua wahi ki a ia, ka mea, Kahore ahau i kite i a koe.

Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

Nana, ko te hari tenei o tona ara, a ka tupu ake etahi atu i roto i te puehu.

Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

Nana, e kore te Atua e whakakahore ki te tangata tika, e kore ano e puritia e ia te ringa o nga tangata kino.

Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

Tera ano tou mangaika whakakiia e ia ki te kata, ou ngutu ki te hamama.

Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

He whakama te kakahu mo te hunga e kino ana ki a koe, a ka kahore noa iho te tapenakara o te hunga kino.