Job 24

Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?

Warum sind nicht Zeiten aufgespart von dem Allmächtigen, und warum sehen die, welche ihn kennen, seine Tage nicht?

Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.

Sie verrücken die Grenzen, sie rauben die Herde und weiden sie.

Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.

Sie treiben den Esel der Waisen weg, nehmen das Rind der Witwe zum Pfande;

Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.

sie stoßen aus dem Wege die Dürftigen. Die Elenden des Landes verkriechen sich allesamt:

Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.

Siehe, wie Wildesel in der Wüste gehen sie aus an ihr Werk, eifrig nach Beute suchend; die Steppe liefert ihnen Brot für die Kinder.

Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.

Auf dem Felde schneiden sie sein Futterkorn ab und lesen den Weinberg des Gesetzlosen nach.

Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.

Nackt übernachten sie, ohne Gewand, und haben keine Bedeckung in der Kälte.

Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.

Vom Regenguß des Gebirges werden sie durchnäßt, und obdachlos umklammern sie den Felsen. -

Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.

Sie reißen die Waise von der Brust, und was der Elende anhat, nehmen sie zum Pfande.

Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.

Nackt gehen sie einher, ohne Gewand, und hungernd tragen sie die Garbe;

A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.

zwischen ihren Mauern pressen sie Öl, treten die Kelter und dursten.

Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.

Von der Stadt her ächzen Sterbende, und die Seele der Erschlagenen schreit. Und Gott rechnet es nicht als Ungebühr an.

Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.

Jene gehören zu den Feinden des Lichtes, sie kennen seine Wege nicht und weilen nicht auf seinen Pfaden.

Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.

Mit dem Lichte steht der Mörder auf, tötet den Elenden und den Dürftigen; und des Nachts ist er dem Diebe gleich.

Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.

Und das Auge des Ehebrechers lauert auf die Dämmerung, indem er spricht: Kein Auge wird mich erblicken; und er legt einen Schleier an.

Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.

In der Finsternis erbricht man die Häuser. Bei Tage schließen sie sich ein, das Licht kennen sie nicht.

Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.

Denn als Morgen gilt ihnen allesamt der Todesschatten, denn ein jeder von ihnen ist bekannt mit den Schrecken des Todesschattens.

Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.

Er ist schnell auf der Wasserfläche, verflucht wird ihr Grundbesitz auf Erden; nicht mehr schlägt er den Weg zu den Weinbergen ein.

Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników.

Dürre und Hitze raffen Schneewasser hinweg: so der Scheol, die gesündigt haben.

Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.

Der Mutterleib vergißt seiner, das Gewürm labt sich an ihm, nicht mehr wird seiner gedacht: und das Unrecht wird zerbrochen wie ein Baum-

Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.

er, der die Unfruchtbare beraubt, die nicht gebiert, und der Witwe kein Gutes tut.

Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.

Und Mächtige rafft er dahin durch seine Kraft; steht er auf, so getraut man sich nicht des Lebens.

Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.

Er gibt ihm Sicherheit, und er wird gestützt. Aber seine Augen sind über ihren Wegen.

Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.

Sie sind hochgestiegen: um ein Kleines, und sie sind nicht mehr; und sie sinken hin, werden zusammengerafft wie alle anderen; und wie der Kopf der Ähre werden sie abgeschnitten.

A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?

Und wenn es nun nicht so ist, wer wird mich Lügen strafen und meine Rede zunichte machen?