Psalms 49

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

både høj og lav, både rig og fattig!

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

- Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

og aldrig få Graven at se;

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. - Sela.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. - Sela.

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.

Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.