Psalms 74

Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?

Poučna pjesma. Asafova. Zašto si, Bože, posve zabacio, zašto kiptiš gnjevom na ovce paše svoje?

Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.

Sjeti se zajednice koju si davno stekao, plÓemena koje namače kao svoju baštinu i brda Siona gdje si Šator svoj udario!

Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!

Korakni k ruševinama vječnim - sve je u Svetištu razorio neprijatelj.

Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.

Protivnici tvoji vikahu posred skupštine tvoje, znakove svoje postaviše k'o pobjedne znakove.

Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.

Bijahu kao oni koji mašu sjekirom po guštari,

A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.

sjekirom i maljem vrata mu razbijali.

Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.

Ognju predadoše Svetište tvoje, do zemlje oskvrnuše Prebivalište tvoga imena.

Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.

Rekoše u srcu: "Istrijebimo ih zajedno; spalite sva svetišta Božja na zemlji!"

Znaków naszych nie widzimy:już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.

Ne vidimo znakova svojih, proroka više nema, i nitko među nama ne zna dokle ...

Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?

Dokle će se još, o Bože, dušmanin rugati? Hoće li protivnik dovijeka prezirati ime tvoje?

Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?

Zašto povlačiš ruku, zašto u krilu sakrivaš desnicu svoju?

Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.

No Bog je moj kralj od davnine, on koji posred zemlje spasava!

Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.

Ti svojom silom rasječe more, smrska glave nakazama u vodi.

Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.

Ti si Levijatanu glave zdrobio, dao ga za hranu nemanima morskim.

Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.

Ti si dao da provre izvor i bujica, ti si presušio rijeke nepresušne.

Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.

Tvoj je dan i noć je tvoja, ti učvrsti mjesec i sunce;

Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.

ti sazda sve granice zemlji, ti stvori ljeto i zimu.

Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.

Spomeni se ovoga: dušmanin ti se rugaše, Jahve, i bezumni narod pogrdi ime tvoje.

Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.

Ne predaj jastrebu život grlice svoje, i život svojih siromaha ne zaboravi zauvijek!

Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.

Pogledaj na Savez svoj, jer svi su zakuci zemlje puni tmina i nasilja.

Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.

Ne daj da jadnik otiđe postiđen: neka siromah i ubog hvale ime tvoje!

Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.

Ustani, Bože, zauzmi se za svoju parnicu, spomeni se pogrde koju ti bezumnik svaki dan nanosi.

Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.

Ne zaboravi vike neprijatelja svojih: buka buntovnika još se diže k tebi!