Psalms 88

En sang; en salme av Korahs barn; til sangmesteren; efter Mahalat leannot; en læresalme av Heman, esrahitten.

Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaŭ Vi.

Herre, min frelses Gud! Om dagen og om natten roper jeg for dig.

Mia preĝo venu antaŭ Vian vizaĝon; Klinu Vian orelon al mia ploro.

La min bønn komme for ditt åsyn, bøi ditt øre til mitt klagerop!

Ĉar mia animo trosatiĝis de malbonoj Kaj mia vivo atingis Ŝeolon.

For min sjel er mett av ulykker, og mitt liv er kommet nær til dødsriket.

Mi similiĝis al la forirantoj en la tombon; Mi fariĝis kiel viro sen fortoj,

Jeg aktes like med dem som farer ned i hulen; jeg er som en mann uten kraft,

Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kuŝantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.

frigitt som en av de døde, lik de ihjelslagne som ligger i graven, som du ikke mere kommer i hu, fordi de er skilt fra din hånd.

Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.

Du har lagt mig i dypenes hule, på mørke steder, i avgrunner.

Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per ĉiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.

Din vrede tynger på mig, og med alle dine bølger trenger du mig. Sela.

Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenaĵo por ili; Mi estas enŝlosita, kaj mi ne povas eliri.

Du har drevet mine kjenninger langt bort fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er stengt inne og kommer ikke ut.

Mia okulo mallumiĝis de malĝojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, ĉiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.

Mitt øie er vansmektet av elendighet; jeg har påkalt dig, Herre, hver dag, jeg har utbredt mine hender til dig.

Ĉu por mortintoj Vi faros miraklojn? Ĉu malvivuloj leviĝos kaj gloros Vin? Sela.

Mon du gjør undergjerninger for de døde, eller mon dødninger står op og priser dig? Sela.

Ĉu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?

Mon der fortelles i graven om din miskunnhet, i avgrunnen om din trofasthet?

Ĉu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?

Mon din undergjerning blir kjent i mørket, og din rettferdighet i glemselens land?

Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia preĝo Vin renkontas.

Men jeg roper til dig, Herre, og om morgenen kommer min bønn dig i møte.

Kial, ho Eternulo, Vi forpuŝas mian animon? Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon de mi?

Hvorfor, Herre, forkaster du min sjel? Hvorfor skjuler du ditt åsyn for mig?

Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumiĝas.

Elendig er jeg og døende fra ungdommen av; jeg bærer dine redsler, jeg må fortvile.

Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.

Din vredes luer har gått over mig, dine redsler har tilintetgjort mig.

Ili ĉirkaŭas min, kiel akvo, ĉiutage; Ili tute min ĉirkaŭsieĝas.

De har omgitt mig som vann hele dagen, de har omringet mig alle sammen. Du har drevet venn og næste langt bort fra mig; mine kjenninger er det mørke sted.

Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.