Psalms 139

O LORD, thou hast searched me, and known me.

Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.

Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.

Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.

Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.

Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.

For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.

Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.

Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.

Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.

Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.

Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.

Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?

Nereye gidebilirim senin Ruhun’dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?

If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there.

Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.

If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,

Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.

If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”

Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.

Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.

For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.

İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.

I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.

Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.

My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.

Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.

Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.

How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!

Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!

If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.

Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!

For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.

Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.

Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?

I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.

Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.

Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.

And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.

Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!