Psalms 49

Hear this, all ye people; give ear, all ye inhabitants of the world:

ای تمامی مردمان، این را بشنوید! هرکس در هرجایی که هست گوش بدهد،

Both low and high, rich and poor, together.

کوچک و بزرگ، ثروتمند و فقیر.

My mouth shall speak of wisdom; and the meditation of my heart shall be of understanding.

افکار من روشن و آشکار است، سخنان من همه از روی حکمت است.

I will incline mine ear to a parable: I will open my dark saying upon the harp.

به مَثَلها توجّه می‌کنم و هنگامی‌که چنگ می‌نوازم معنی آنها را بیان می‌کنم.

Wherefore should I fear in the days of evil, when the iniquity of my heels shall compass me about?

چرا در هنگام خطر و یا وقتی‌که دشمنان مرا محاصره کرده‌اند، بترسم؟

They that trust in their wealth, and boast themselves in the multitude of their riches;

اینها مردمی هستند که به ثروت خود توکّل دارند و به دارایی خویش افتخار می‌کنند!

None of them can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him:

هیچ‌کس نمی‌‌تواند تاوان جان خود را بدهد و یا بهای زندگی خود را به خدا بپردازد.

(For the redemption of their soul is precious, and it ceaseth for ever:)

زیرا ارزش زندگی یک انسان بسیار گرانبهاست و هیچ چیز در مقابل آن کفایت نمی‌کند،

That he should still live for ever, and not see corruption.

تا کسی طعم مرگ را نچشد و تا به ابد زندگی کند.

For he seeth that wise men die, likewise the fool and the brutish person perish, and leave their wealth to others.

همهٔ ما می‌بینیم که حتّی اشخاص عالِم هم می‌میرند، همچنان‌که احمقان و نادانان می‌میرند. همهٔ آنها ثروت خود را برای بازماندگان خود باقی می‌گذارند.

Their inward thought is, that their houses shall continue for ever, and their dwelling places to all generations; they call their lands after their own names.

درحالی‌که آنها نام خود را بر املاک خود می‌گذارند، گورشان خانهٔ ابدی آنها می‌گردد و برای همیشه در آن ساکن می‌شوند.

Nevertheless man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.

جاه و مقام ما را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه ما نیز خواهیم مرد همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

This their way is their folly: yet their posterity approve their sayings. Selah.

سرنوشت اشخاصی که به خودشان توکّل دارند چنین است، سرنوشت آنانی که به دارایی خود دلخوش هستند.

Like sheep they are laid in the grave; death shall feed on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their beauty shall consume in the grave from their dwelling.

آنها مانند گوسفندان محکوم به مرگ هستند و چوپان ایشان مرگ است. نیکوکاران بر آنها پیروز می‌گردند و اجساد آنان بزودی دور از خانه‌هایشان در دنیای مردگان خواهد پوسید.

But God will redeem my soul from the power of the grave: for he shall receive me. Selah.

امّا خداوند، جان مرا از دنیای مردگان می‌رهاند و نجات می‌دهد.

Be not thou afraid when one is made rich, when the glory of his house is increased;

وقتی کسی دولتمند می‌گردد و به مال و دارایی او افزوده می‌گردد، شما آشفته نگردید،

For when he dieth he shall carry nothing away: his glory shall not descend after him.

او در وقت مردن، دارایی خود را با خود به گور نخواهد برد.

Though while he lived he blessed his soul: and men will praise thee, when thou doest well to thyself.

اگرچه کسی از زندگی خود راضی باشد و دیگران او را به‌خاطر موفقیّتش بستایند،

He shall go to the generation of his fathers; they shall never see light.

امّا سرانجام خواهد مرد و به اجداد خود خواهد پیوست و دیگر روشنی را نخواهد دید.

Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.

جاه و مقام کسی او را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه او نیز خواهد مرد، همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.