Psalms 139

Per il capo de’ musici. Salmo di Davide. O Eterno tu m’hai investigato e mi conosci.
Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
Tu sai quando mi seggo e quando m’alzo, tu intendi da lungi il mio pensiero.
Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
Tu mi scruti quando cammino e quando mi giaccio, e conosci a fondo tutte le mie vie.
Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
Poiché la parola non è ancora sulla mia lingua, che tu, o Eterno, già la conosci appieno.
Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
Tu mi stringi di dietro e davanti, e mi metti la mano addosso.
Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ εμε την χειρα σου.
Una tal conoscenza è troppo maravigliosa per me, tanto alta, che io non posso arrivarci.
Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε ειναι υψηλη δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
Dove me ne andrò lungi dal tuo spirito? e dove fuggirò dal tuo cospetto?
Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
Se salgo in cielo tu vi sei; se mi metto a giacere nel soggiorno dei morti, eccoti quivi.
Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
Se prendo le ali dell’alba e vo a dimorare all’estremità del mare,
Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
anche quivi mi condurrà la tua mano, e la tua destra mi afferrerà.
και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
Se dico: Certo le tenebre mi nasconderanno, e la luce diventerà notte intorno a me,
Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε
le tenebre stesse non possono nasconderti nulla, e la notte risplende come il giorno; le tenebre e la luce son tutt’uno per te.
και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου και η νυξ λαμπει ως η ημερα εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
Poiché sei tu che hai formato le mie reni, che m’hai intessuto nel seno di mia madre.
Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
Io ti celebrerò, perché sono stato fatto in modo maraviglioso, stupendo. Maravigliose sono le tue opere, e l’anima mia lo sa molto bene.
Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην θαυμασια ειναι τα εργα σου και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
Le mie ossa non t’erano nascoste, quand’io fui formato in occulto e tessuto nelle parti più basse della terra.
Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
I tuoi occhi videro la massa informe del mio corpo; e nel tuo libro erano tutti scritti i giorni che m’eran destinati, quando nessun d’essi era sorto ancora.
Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε
Oh quanto mi son preziosi i tuoi pensieri, o Dio! Quant’è grande la somma d’essi!
ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
Se li voglio contare, son più numerosi della rena; quando mi sveglio sono ancora con te.
Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
Certo, tu ucciderai l’empio, o Dio; perciò dipartitevi da me, uomini di sangue.
Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε απομακρυνθητε λοιπον απ εμου, ανδρες αιματων.
Essi parlano contro di te malvagiamente; i tuoi nemici usano il tuo nome a sostener la menzogna.
Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
O Eterno, non odio io quelli che t’odiano? E non aborro io quelli che si levano contro di te?
Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
Io li odio di un odio perfetto; li tengo per miei nemici.
Με τελειον μισος μισω αυτους δια εχθρους εχω αυτους.
Investigami, o Dio, e conosci il mio cuore. Provami, e conosci i miei pensieri.
Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου
E vedi se v’è in me qualche via iniqua, e guidami per la via eterna.
και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.