Proverbs 18

Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.

Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον.

Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.

Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου.

Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.

Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις και μετα του ονειδους, η ατιμια.

Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.

Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων.

Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.

Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει.

Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.

Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα.

La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.

Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου.

Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.

Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας.

Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.

Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου.

Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.

Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια.

I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.

Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος.

Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.

Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.

Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.

Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος.

Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?

Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη;

Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.

Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν.

I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.

Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων.

Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.

Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος αλλ ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον.

La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.

Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων.

Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.

Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου.

Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.

Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη.

Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.

Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης.

Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.

Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου.

Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.

Ο πενης λαλει μετα ικεσιων αλλ ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος.

Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.

Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου.