Psalms 49

Per il Capo de’ musici. De’ figliuoli di Core. Salmo. Udite questo, popoli tutti; porgete orecchio, voi tutti gli abitanti del mondo!

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

Plebei e nobili, ricchi e poveri tutti insieme.

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

La mia bocca proferirà cose savie, e la meditazione del mio cuore sarà piena di senno.

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Io presterò l’orecchio alle sentenze, spiegherò a suon di cetra il mio enigma.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Perché temerei ne’ giorni dell’avversità quando mi circonda l’iniquità dei miei insidiatori,

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

i quali confidano ne’ loro grandi averi e si gloriano della grandezza delle loro ricchezze?

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

Nessuno però può in alcun modo redimere il fratello, né dare a Dio il prezzo del riscatto d’esso.

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

Il riscatto dell’anima dell’uomo è troppo caro e farà mai sempre difetto.

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

Non può farsi ch’ei continui a vivere in perpetuo e non vegga la fossa.

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

Perché la vedrà. I savi muoiono; periscono del pari il pazzo e lo stolto e lasciano ad altri i loro beni.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

L’intimo lor pensiero è che le loro case dureranno in eterno e le loro abitazioni d’età in età; dànno i loro nomi alle loro terre.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Ma l’uomo ch’è in onore non dura; egli è simile alle bestie che periscono.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Questa loro condotta è una follia; eppure i loro successori approvano i lor detti. Sela.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Son cacciati come pecore nel soggiorno de’ morti; la morte è il loro pastore; ed al mattino gli uomini retti li calpestano. La lor gloria ha da consumarsi nel soggiorno de’ morti, né avrà altra dimora.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Ma Iddio riscatterà l’anima mia dal potere del soggiorno dei morti, perché mi prenderà con sé. Sela.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Non temere quand’uno s’arricchisce, quando si accresce la gloria della sua casa.

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Perché, quando morrà, non porterà seco nulla; la sua gloria non scenderà dietro a lui.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Benché tu, mentre vivi, ti reputi felice, e la gente ti lodi per i godimenti che ti procuri,

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

tu te ne andrai alla generazione de’ tuoi padri, che non vedranno mai più la luce.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

L’uomo ch’è in onore e non ha intendimento è simile alle bestie che periscono.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.