Psalms 74

משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃

Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃

Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃

Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃

Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃

Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃

At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃

Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃

Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃

Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃

Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃

Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.

ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃

Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃

Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃

Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃

Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃

Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃

Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃

Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃

Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃

Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃

Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃

Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.