Psalms 74

משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃

خدایا، چرا ما را برای همیشه ترک کردی؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم چنین خشمگین شده‌ای؟

זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃

قوم خود را به یاد آور، آنانی را که از زمان قدیم برگزیدی تا قوم تو باشند. آنانی را که از بردگی بازخرید کردی تا طایفهٔ خاص تو باشند. صهیون را که در آن ساکن بودی به یاد آور.

הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃

بر این خرابه‌ها عبور کن و ببین که دشمن چگونه همه‌چیز را در خانهٔ تو ویران نموده است!

שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃

دشمنانت در معبد بزرگ تو، بانگ پیروزی برآوردند و پرچم خود را در آنجا برافراشتند.

יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃

مانند هیزم‌شکنانی که با تبر برای قطع درختان آمده باشند،

ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃

تمام نقش‌های تراشیده شده را با چکش و تبر خراب کردند.

שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃

مکانهای مقدّس تو را خراب کردند و آن را به آتش کشیدند و جایی را که محل پرستش تو بود، بی‌حرمت ساختند.

אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃

با خود گفتند: «آنها را بکلّی لِه می‌کنیم.» پس تمام معابد را در سراسر خاک اسرائیل آتش زدند.

אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃

همه آثار مقدّس ما را از بین بردند. هیچ‌یک از انبیا باقی نمانده‌اند و هیچ‌کس نمی‌‌داند که این وضع تا به کی ادامه خواهد داشت.

עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃

خدایا، تا به کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟ آیا آنان همیشه نام تو را بی‌حرمت خواهند ساخت؟

למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃

چرا به ما کمک نمی‌کنی؟ چرا دست خود را عقب کشیده‌ای؟

ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃

امّا تو ای خدا، از روز ازل پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.

אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃

با قدرت خود دریا را شکافتی و سر نهنگها را در اعماق دریا شکستی.

אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃

تو سر هیولای دریایی را شکستی و او را خوراک صحرانشینان کردی.

אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃

چشمه‌ها و جوی‌ها را جاری ساختی و رودخانه‌های بزرگی را که همیشه جاری بودند خشک کردی.

לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃

شب و روز را پدید آوردی و ماه و خورشید را در آسمان قرار دادی.

אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃

حدّ و حدود تمام جهان از توست و تو تابستان و زمستان را به وجود آوردی.

זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃

امّا خداوندا، ببین که دشمنان چگونه تو را مسخره می‌کنند و مردم بی‌خدا، به نام تو توهین می‌کنند.

אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃

قوم بیچاره‌ات را فراموش نکن و قوم خود را به دست دشمنانشان رها مکن.

הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃

پیمانی را که با ما بسته‌ای به یاد آور، زیرا که شریران در مکانهای تاریک، در سرتاسر سرزمین ما در کمینند.

אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃

مظلومان را شرمنده مکن، تا مردم مسکین و نیازمند نام تو را ستایش کنند.

קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃

خدایا، برخیز و از حق خود دفاع کن، ببین که مردم بی‌خدا، تمام روز به تو توهین می‌کنند.

אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃

فریاد خشمگین دشمنان و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!