Job 24

מדוע משדי לא נצפנו עתים וידעו לא חזו ימיו׃
چرا خدا وقتی را برای داوری تعیین نمی‌کند؟ تا به کی بندگان او انتظار بکشند؟
גבלות ישיגו עדר גזלו וירעו׃
مردم شریر حدودِ زمین را تغییر می‌دهند تا زمین زیادتری به دست آورند. گلّهٔ مردم را می‌دزدند و به چراگاهِ خود می‌برند.
חמור יתומים ינהגו יחבלו שור אלמנה׃
الاغانِ یتیمان را می‌ربایند و گاو بیوه زنان را گرو می‌گیرند.
יטו אביונים מדרך יחד חבאו עניי ארץ׃
مردم مسکین را از حق خود محروم می‌سازند و نیازمندان از ترس آنها خود را مخفی می‌کنند.
הן פראים במדבר יצאו בפעלם משחרי לטרף ערבה לו לחם לנערים׃
مردم فقیر، مانند الاغهای وحشی به‌خاطر به دست آوردن خوراک برای خود و فرزندان خود، در بیابان زحمت می‌کشند.
בשדה בלילו יקצירו וכרם רשע ילקשו׃
در کشتزاری که مال خودشان نیست درو می‌کنند و در تاکستان شریران خوشه می‌چینند.
ערום ילינו מבלי לבוש ואין כסות בקרה׃
شبها برهنه و بدون لباس در سرما می‌خوابند.
מזרם הרים ירטבו ומבלי מחסה חבקו צור׃
در زیر بارانِ کوهستان خیس می‌شوند و در بین صخره‌‌ها پناه می‌برند.
יגזלו משד יתום ועל עני יחבלו׃
اشخاص ظالم، کودکان یتیم را از آغوش مادرانشان می‌ربایند و اطفال فقیران را در مقابل قرض خود گرو می‌گیرند.
ערום הלכו בלי לבוש ורעבים נשאו עמר׃
این مردم مسکین، برهنه و با شکم گرسنه محصول دیگران را حمل می‌کنند.
בין שורתם יצהירו יקבים דרכו ויצמאו׃
در کارخانه‌ها روغنِ زیتون می‌کشند و شراب می‌سازند، بدون آن که خودشان مزهٔ آن را بچشند.
מעיר מתים ינאקו ונפש חללים תשוע ואלוה לא ישים תפלה׃
صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ، از شهر به گوش می‌رسد که کمک می‌طلبند، امّا خدا به نالهٔ آنها توجّه نمی‌کند.
המה היו במרדי אור לא הכירו דרכיו ולא ישבו בנתיבתיו׃
کسانی هستند که برضد نور طغیان می‌کنند! راه آن را نمی‌شناسند و در آن راه نمی‌روند.
לאור יקום רוצח יקטל עני ואביון ובלילה יהי כגנב׃
آدمکشان، صبح زود برمی‌خیزند تا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند، و در شب دزدی می‌کنند
ועין נאף שמרה נשף לאמר לא תשורני עין וסתר פנים ישים׃
زانیان منتظر سپیده‌دَم هستند و صورت خود را می‌پوشانند، بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را ببیند.
חתר בחשך בתים יומם חתמו למו לא ידעו אור׃
شبها برای دزدی به خانه‌های مردم نقب می‌زنند و هنگام روز خود را پنهان می‌کنند و روی روشنی را نمی‌بینند.
כי יחדו בקר למו צלמות כי יכיר בלהות צלמות׃
شب تاریک برای آنها همچون روشنی صبح است، زیرا سر و کارشان با وحشتِ تاریکی است. صوفر
קל הוא על פני מים תקלל חלקתם בארץ לא יפנה דרך כרמים׃
شخص شریر دستخوش سیل و توفان می‌شود و زمین او مورد لعنت خدا قرار می‌گیرد و بی‌ثمر می‌ماند.
ציה גם חם יגזלו מימי שלג שאול חטאו׃
خشکی و گرما، آب برف را تبخیر می‌کند و گناهکاران در کام مرگ فرو می‌روند.
ישכחהו רחם מתקו רמה עוד לא יזכר ותשבר כעץ עולה׃
حتّی مادرانشان هم آنها را از یاد می‌برند و فراموش می‌کنند؛ و آنها همچون درختی شکسته، توسط کرمها خورده می‌شوند.
רעה עקרה לא תלד ואלמנה לא ייטיב׃
به زنان بدون فرزند آزار می‌رسانند و به بیوه زنان احسان نمی‌کنند.
ומשך אבירים בכחו יקום ולא יאמין בחיין׃
خدا با قدرت خود ظالمان را نابود می‌سازد. آنها ظاهراً موفّق به نظر می‌رسند، امّا در واقع امیدی در زندگی ندارند.
יתן לו לבטח וישען ועיניהו על דרכיהם׃
شاید خدا به آنها در زندگی امنیّت ببخشد و از آنها حمایت کند، ولی همیشه مراقب رفتار آنهاست.
רומו מעט ואיננו והמכו ככל יקפצון וכראש שבלת ימלו׃
برای مدّتی موفّق می‌شوند، لیکن بزودی مثل علف، پژمرده می‌شوند و مانند خوشه‌های گندم، قطع می‌گردند.
ואם לא אפו מי יכזיבני וישם לאל מלתי׃
چه کسی می‌تواند سخنان مرا تکذیب کند؟