Psalms 139

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃

Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,

אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃

ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.

ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃

Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.

כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃

Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.

אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃

S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.

פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃

Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.

אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃

Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?

אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃

Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si.

אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃

Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj

גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃

i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.

ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃

Reknem li: "Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!" -

גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃

ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.

כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃

Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.

אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃

Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,

לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃

kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.

גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃

Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.

ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃

Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.

אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃

Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!

אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃

De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!

אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃

Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.

הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃

Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?

תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃

Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.

חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃

Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:

וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃

pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!