Psalms 147

Lobet Jehova! denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.
RAB’be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız’ı ilahilerle övmek! O’na övgü yaraşır.
Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim’i, Bir araya topluyor İsrail’in sürgünlerini.
Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.
[] Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!
RAB’be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız’ı lirle, ilahilerle övün.
Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;
O’dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!
RAB’bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın’a övgüler sun, ey Siyon!
Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail’e bildirir.
Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O’nun ilkelerini bilmezler. RAB’be övgüler sunun!