Job 24

Siksi ei Kaikkivaltiaalta ole ajat salatut? ja ne, jotka hänen tuntevat, ei näe hänen päiviänsä?

Понеже времената не са скрити от Всемогъщия, защо онези, които Го познават, не виждат дните Му?

He siirtävät rajan, he ryöväävät lauman ja ruokkivat sen. '

Едни преместват граници, грабят стадо и го пасат.

He ajavat orpoin aasit pois, ja ottavat leskein härjät pantiksi.

Откарват магарето на сирачетата, вземат в залог говедото на вдовицата.

Köyhäin täytyy tiellä paeta heitä, ja siviät maan päällä lymyttävät itsensä.

Изтласкват бедните от пътя, сиромасите на земята заедно се крият.

Katso, niinkuin metsä-aasit korvessa, lähtevät he ulos ja samoovat varhain saaliin perään: korvessa on jokaiselle heistä ruokaa, niin myös nuorukaisille.

Ето, като диви магарета в пустинята те излизат по работата си, подраняват за грабеж; пустинята им дава хляб и за децата им.

He niittävät pellolla hänen tulonsa, ja poimivat ja hakevat jumalattoman viinamäessä.

Жънат фуража си в полето и събират пабиръка от лозето на безбожния.

Alastoman antavat he maata ilman vaatetta ja peittämättä pakkasessa.

Прекарват нощта голи, без дрехи, и нямат завивка в студа.

Vuorten vuotamisesta tulevat he märäksi; ja ettei heillä yhtään turvaa ole, turvaavat he mäkiin.

Планински дъждове ги мокрят, прегръщат скалата, понеже нямат подслон.

He repivät orvot nisistä, ja panttaavat köyhän.

Други грабват сирачето от майчината гръд и вземат залог от сиромаха.

Alastoman antavat he käydä verhotta, ja ottavat isoovaiselta jalalliset pois.

Карат голия да си отиде без дреха и които носят сноповете, остават гладни.

He pusertavat öljyä huonettensa vaiheella, ja janoovat viinaa kuurnitessa.

Изстискват масло в оградите им и тъпчат линовете им, но пак са жадни.

He saattavat kansan kaupungissa huokaamaan, ja tapettuin sielut huutamaan: ja ei Jumala heitä rankaise.

Хора стенат из града и душите на ранените викат, но Бог не им счита безумие.

Sentähden ovat he vilpistyneet valkeudesta, ja ei tunne sen tietä, ja ei palaja sen poluille.

Тези са противниците на светлината, не познават пътищата й и не стоят в пътеките й.

Murhaaja nousee varhain ja tappaa köyhän ja tarvitsevan, ja on yöllä niinkuin varas.

Убиецът става преди светлината, убива сиромаха и бедния, а нощем е като крадец.

Salavuoteisen silmät vartioitsevat hämärää, ja sanoo: ei minua yksikään silmä näe; ja luulee itsensä peitetyksi.

И окото на прелюбодееца чака здрача и казва: Око няма да ме види! — и слага покривало на лицето си.

Pimeässä hän kaivaa itsensä huoneisiin, jotka he päivällä ovat itsellensä merkinneet, ja ei tahdo tietää valkeutta.

В тъмнината се разбиват къщи; а през деня те се затварят, не познават светлината.

Sillä vaikka aamu heille tulis, on se heille niinkuin pimeys; sillä hän tuntee pimeyden kauhistuksen.

Защото зората за всички тях е смъртна сянка, защото познават ужасите на смъртната сянка.

Hän on keviä veden päällä, heidän osansa pitää kirotun oleman maalla; ja ei hän katso viinamäkien tietä.

Лек е по лицето на водите, прокълнат на земята е делът им, не се обръща повече към пътя за лозята.

Helvetti ottaa syntiset pois niinkuin pouta, ja niinkuin kuivuus kuluttaa lumisen veden.

Както сушата и жегата поглъщат снежните води, така и Шеол — съгрешилите.

Laupius pitää unhottaman hänen, madot syövät hänen makeutensa, ei häntä pidä muistettaman; hän pitää särjettämän niinkuin lahopuu.

Утробата ще го забрави, червеят се храни сладко с него. Няма вече да се помни и неправдата ще се строши като дърво.

Hän on saattanut murheelliseksi hedelmättömän, joka ei synnytä, ja ei tehnyt leskelle mitään hyvää.

Онеправдава неплодната, която не ражда, и не прави добро на вдовицата.

Ja on vetänyt voimalliset allensa väellänsä; koska hän seisoo, ei pidä hänen tietämän elämästänsä.

Влачи силните със силата Си; става, и никой не е сигурен за живота си.

Hän tekee itsellensä levon, johon hän luottaa, ja hänen silmänsä katsovat heidän teitänsä.

Той им дава безопасност, и те се успокояват, но очите Му са върху пътищата им.

He ovat vähän aikaa korotetut, vaan he tulevat tyhjään, ja kukistetaan, ja saavat lopun niinkuin kaikki kappaleet, ja niinkuin oas tähkäpäästä, lyödään he pois.

Възвисяват се за малко, и ги няма; снижават се, и като всички си отиват; отсичат се като глави на класове.

Eikö se niin ole? kuka nuhtelee minua valhetteliaksi, ja minun sanani tyhjäksi tekee?

Сега, ако не е така, кой ще докаже, че лъжец съм, и кой речта ми ще унищожи?