Psalms 147

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.
Хваліть Господа, добрий бо Він, виспівуйте нашому Богу, приємний бо Він, Йому подобає хвала!
خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.
Господь Єрусалима будує, збирає вигнанців ізраїлевих.
او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.
Він зламаносердих лікує, і їхні рани болючі обв'язує,
او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.
вираховує Він число зорям, і кожній із них дає ймення.
خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.
Великий Господь наш, та дужий на силі, Його мудрости міри нема!
خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.
Господь підіймає слухняних, безбожних понижує аж до землі.
برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.
Дайте відповідь Господу нашому вдячною піснею, заграйте для нашого Бога на гуслах:
او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.
Він хмарами небо вкриває, приготовлює дощ для землі, оброщує гори травою,
به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.
худобі дає її корм, воронятам чого вони кличуть!
به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،
Не в силі коня уподоба Його, і не в членах людини Його закохання,
بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.
Господь любить тих, хто боїться Його, хто надію складає на милість Його!
خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!
Хвали Господа, Єрусалиме, прославляй Свого Бога, Сіоне,
او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.
бо зміцняє Він засуви брам твоїх, синів твоїх благословляє в тобі,
او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.
чинить мир у границі твоїй, годує тебе пшеницею щирою,
او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.
посилає на землю наказа Свого, дуже швидко летить Його Слово!
زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.
Дає сніг, немов вовну, розпорошує паморозь, буцім то порох,
تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.
Він кидає лід Свій, немов ті кришки, і перед морозом Його хто устоїть?
به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.
Та Він пошле Своє слово, та й розтопить його, Своїм вітром повіє, вода потече!
کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.
Своє слово звіщає Він Якову, постанови Свої та Свої правосуддя ізраїлю:
با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!
для жодного люду Він так не зробив, той не знають вони правосуддя Його! Алілуя!