Psalms 139

خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.
Til sangmesteren; av David; en salme. Herre, du ransaker mig og kjenner mig.
از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.
Enten jeg sitter, eller jeg står op, da vet du det; du forstår min tanke langt fra.
تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.
Min sti og mitt leie gransker du ut, og du kjenner grant alle mine veier.
حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.
For det er ikke et ord på min tunge - se, Herre, du vet det alt sammen.
حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.
Bakfra og forfra omgir du mig, og du legger din hånd på mig.
شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.
Å forstå dette er mig for underlig, det er for høit, jeg makter det ikke.
از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟
Hvor skal jeg gå fra din Ånd, og hvor skal jeg fly fra ditt åsyn?
اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.
Farer jeg op til himmelen så er du der, og vil jeg rede mitt leie i dødsriket, se, da er du der.
اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،
Tar jeg morgenrødens vinger, og vil jeg bo ved havets ytterste grense,
تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.
så fører også der din hånd mig, og din høire hånd holder mig fast.
اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،
Og sier jeg: Mørket skjule mig, og lyset omkring mig bli natt -
حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.
så gjør heller ikke mørket det for mørkt for dig, og natten lyser som dagen, mørket er som lyset.
تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.
For du har skapt mine nyrer, du virket mig i min mors liv.
من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.
Jeg priser dig fordi jeg er virket på forferdelig underfull vis; underfulle er dine gjerninger, og min sjel kjenner det såre vel.
وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.
Mine ben var ikke skjult for dig da jeg blev virket i lønndom, da jeg blev kunstig virket i jordens dyp.
پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.
Da jeg bare var foster, så dine øine mig, og i din bok blev de alle opskrevet de dager som blev fastsatt da ikke en av dem var kommet.
خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.
Hvor vektige dine tanker er for mig, Gud, hvor store deres summer!
اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.
Vil jeg telle dem, så er de flere enn sand; jeg våkner op, og jeg er ennu hos dig.
خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.
Gud, gid du vilde drepe den ugudelige, og I blodtørstige menn, vik fra mig -
آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.
de som nevner ditt navn til å fremme onde råd, som bruker det til løgn, dine fiender!
خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟
Skulde jeg ikke hate dem som hater dig, Herre, og avsky dem som reiser sig imot dig?
با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.
Jeg hater dem med et fullkomment hat; de er mine fiender.
خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.
Ransak mig, Gud, og kjenn mitt hjerte! Prøv mig og kjenn mine mangehånde tanker,
ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.
og se om jeg er på fortapelsens vei, og led mig på evighetens vei!