Psalms 139

خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.

از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.

Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.

تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.

Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.

Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles.

حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.

Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.

شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.

De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.

از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟

Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?

اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar.

اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;

تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.

اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.

حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.

تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.

من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.

Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.

Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.

Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.

Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.

O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.

Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟

Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.

Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.

Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.

En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.