Job 24

چرا خدا وقتی را برای داوری تعیین نمی‌کند؟ تا به کی بندگان او انتظار بکشند؟

Zašto Svesilni ne promatra vremena, a dane njegove ne vide mu vjernici?

مردم شریر حدودِ زمین را تغییر می‌دهند تا زمین زیادتری به دست آورند. گلّهٔ مردم را می‌دزدند و به چراگاهِ خود می‌برند.

Bezbožnici pomiču granice, otimaju stado i pasu ga.

الاغانِ یتیمان را می‌ربایند و گاو بیوه زنان را گرو می‌گیرند.

Sirotama odvode magarca, udovi u zalog vola dižu.

مردم مسکین را از حق خود محروم می‌سازند و نیازمندان از ترس آنها خود را مخفی می‌کنند.

Siromahe tjeraju sa puta; skrivaju se ubogari zemlje.

مردم فقیر، مانند الاغهای وحشی به‌خاطر به دست آوردن خوراک برای خود و فرزندان خود، در بیابان زحمت می‌کشند.

K'o magarci divlji u pustinji zarana idu da plijen ugrabe: pustinja im hrani mališane.

در کشتزاری که مال خودشان نیست درو می‌کنند و در تاکستان شریران خوشه می‌چینند.

Po tuđem polju oni pabirče, paljetkuju vinograd opakog.

شبها برهنه و بدون لباس در سرما می‌خوابند.

Goli noće, nemaju haljine, ni pokrivača protiv studeni.

در زیر بارانِ کوهستان خیس می‌شوند و در بین صخره‌‌ها پناه می‌برند.

Oni kisnu na planinskom pljusku; bez skloništa uz hrid se zbijaju.

اشخاص ظالم، کودکان یتیم را از آغوش مادرانشان می‌ربایند و اطفال فقیران را در مقابل قرض خود گرو می‌گیرند.

Otkidaju od sise sirotu, ubogom u zalog dijete grabe.

این مردم مسکین، برهنه و با شکم گرسنه محصول دیگران را حمل می‌کنند.

Goli hode, nemaju haljina; izgladnjeli, tuđe snoplje nose.

در کارخانه‌ها روغنِ زیتون می‌کشند و شراب می‌سازند، بدون آن که خودشان مزهٔ آن را بچشند.

Oni mlina za ulje nemaju; ožednjeli, gaze u kacama.

صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ، از شهر به گوش می‌رسد که کمک می‌طلبند، امّا خدا به نالهٔ آنها توجّه نمی‌کند.

Samrtnici hropću iz gradova, ranjenici u pomoć zazivlju. Al' na sve to Bog se oglušuje.

کسانی هستند که برضد نور طغیان می‌کنند! راه آن را نمی‌شناسند و در آن راه نمی‌روند.

Ima onih koji mrze svjetlost: ne priznaju njezinih putova niti se staza drže njezinih.

آدمکشان، صبح زود برمی‌خیزند تا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند، و در شب دزدی می‌کنند

Za mraka se diže ubojica, kolje ubogog i siromaha. U gluhoj se noći lopov skiće [16a] i u tmini provaljuje kuće.

زانیان منتظر سپیده‌دَم هستند و صورت خود را می‌پوشانند، بنابراین هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را ببیند.

Sumrak žudi oko preljubnika: 'Nitko me vidjet neće', kaže on i zastire velom svoje lice.

شبها برای دزدی به خانه‌های مردم نقب می‌زنند و هنگام روز خود را پنهان می‌کنند و روی روشنی را نمی‌بینند.

[16b]Za vidjela oni se skrivaju, oni neće da za svjetlost znaju.

شب تاریک برای آنها همچون روشنی صبح است، زیرا سر و کارشان با وحشتِ تاریکی است. صوفر

Zora im je kao sjena smrtna: kad zarudi, silan strah ih hvata.

شخص شریر دستخوش سیل و توفان می‌شود و زمین او مورد لعنت خدا قرار می‌گیرد و بی‌ثمر می‌ماند.

Prije nego svane, on već hitro bježi kloneći se puta preko vinograda. Njegova su dobra prokleta u zemlji.

خشکی و گرما، آب برف را تبخیر می‌کند و گناهکاران در کام مرگ فرو می‌روند.

K'o što vrućina i žega snijeg upija, tako i Podzemlje proždire grešnike.

حتّی مادرانشان هم آنها را از یاد می‌برند و فراموش می‌کنند؛ و آنها همچون درختی شکسته، توسط کرمها خورده می‌شوند.

Zaboravilo ga krilo što ga rodi, ime se njegovo više ne spominje: poput stabla zgromljena je opačina.

به زنان بدون فرزند آزار می‌رسانند و به بیوه زنان احسان نمی‌کنند.

Ženu nerotkinju on je zlostavljao, udovici nije učinio dobra.

خدا با قدرت خود ظالمان را نابود می‌سازد. آنها ظاهراً موفّق به نظر می‌رسند، امّا در واقع امیدی در زندگی ندارند.

Al' Onaj što snažno hvata nasilnike, ustaje, a njima sva se nada gasi.

شاید خدا به آنها در زندگی امنیّت ببخشد و از آنها حمایت کند، ولی همیشه مراقب رفتار آنهاست.

Dade mu sigurnost, i on se pouzda; okom je njegove nadzirao staze.

برای مدّتی موفّق می‌شوند، لیکن بزودی مثل علف، پژمرده می‌شوند و مانند خوشه‌های گندم، قطع می‌گردند.

Dignu se za kratko, a onda nestanu, ruše se i kao svi drugi istrunu, posječeni kao glave klasovima."

چه کسی می‌تواند سخنان مرا تکذیب کند؟

Nije li tako? Tko će me u laž utjerat'? Tko moje riječi poništiti može?"