Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Pieśń i psalm Asafowy.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Giebalczyków,i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą. A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.