Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
Cantique. Psaume d'Asaph. O Dieu, ne reste pas dans le silence! Ne te tais pas, et ne te repose pas, ô Dieu!
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
Car voici, tes ennemis s'agitent, Ceux qui te haïssent lèvent la tête.
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
Ils forment contre ton peuple des projets pleins de ruse, Et ils délibèrent contre ceux que tu protèges.
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
Venez, disent-ils, exterminons-les du milieu des nations, Et qu'on ne se souvienne plus du nom d'Israël!
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
Ils se concertent tous d'un même coeur, Ils font une alliance contre toi;
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
Les tentes d'Edom et les Ismaélites, Moab et les Hagaréniens,
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
Guebal, Ammon, Amalek, Les Philistins avec les habitants de Tyr;
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.
L'Assyrie aussi se joint à eux, Elle prête son bras aux enfants de Lot. Pause.
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Traite-les comme Madian, Comme Sisera, comme Jabin au torrent de Kison!
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
Ils ont été détruits à En-Dor, Ils sont devenus du fumier pour la terre.
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Traite leurs chefs comme Oreb et Zeeb, Et tous leurs princes comme Zébach et Tsalmunna!
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
Car ils disent: Emparons-nous Des demeures de Dieu!
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Mon Dieu! rends-les semblables au tourbillon, Au chaume qu'emporte le vent,
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
Au feu qui brûle la forêt, A la flamme qui embrase les montagnes!
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
Poursuis-les ainsi de ta tempête, Et fais-les trembler par ton ouragan!
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Couvre leur face d'ignominie, Afin qu'ils cherchent ton nom, ô Eternel!
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
Qu'ils soient confus et épouvantés pour toujours, Qu'ils soient honteux et qu'ils périssent!
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
Qu'ils sachent que toi seul, dont le nom est l'Eternel, Tu es le Très-Haut sur toute la terre!