Job 16

Ijob respondis kaj diris:

Job prit la parole et dit:

Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.

J'ai souvent entendu pareilles choses; Vous êtes tous des consolateurs fâcheux.

Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?

Quand finiront ces discours en l'air? Pourquoi cette irritation dans tes réponses?

Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.

Moi aussi, je pourrais parler comme vous, Si vous étiez à ma place: Je vous accablerais de paroles, Je secouerais sur vous la tête,

Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.

Je vous fortifierais de la bouche, Je remuerais les lèvres pour vous soulager.

Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?

Si je parle, mes souffrances ne seront point calmées, Si je me tais, en quoi seront-elles moindres?

Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.

Maintenant, hélas! il m'a épuisé... Tu as ravagé toute ma maison;

Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.

Tu m'as saisi, pour témoigner contre moi; Ma maigreur se lève, et m'accuse en face.

Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.

Il me déchire et me poursuit dans sa fureur, Il grince des dents contre moi, Il m'attaque et me perce de son regard.

Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.

Ils ouvrent la bouche pour me dévorer, Ils m'insultent et me frappent les joues, Ils s'acharnent tous après moi.

Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.

Dieu me livre à la merci des impies, Il me précipite entre les mains des méchants.

Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.

J'étais tranquille, et il m'a secoué, Il m'a saisi par la nuque et m'a brisé, Il a tiré sur moi comme à un but.

Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.

Ses traits m'environnent de toutes parts; Il me perce les reins sans pitié, Il répand ma bile sur la terre.

Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.

Il me fait brèche sur brèche, Il fond sur moi comme un guerrier.

Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.

J'ai cousu un sac sur ma peau; J'ai roulé ma tête dans la poussière.

Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;

Les pleurs ont altéré mon visage; L'ombre de la mort est sur mes paupières.

Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.

Je n'ai pourtant commis aucune violence, Et ma prière fut toujours pure.

Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.

O terre, ne couvre point mon sang, Et que mes cris prennent librement leur essor!

Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.

Déjà maintenant, mon témoin est dans le ciel, Mon témoin est dans les lieux élevés.

Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,

Mes amis se jouent de moi; C'est Dieu que j'implore avec larmes.

Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.

Puisse-t-il donner à l'homme raison contre Dieu, Et au fils de l'homme contre ses amis!

Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.

Car le nombre de mes années touche à son terme, Et je m'en irai par un sentier d'où je ne reviendrai pas.