Job 24

Kial la Plejpotenculo ne destinis tempojn, Kaj Liaj konantoj ne vidas Liajn tagojn?

Понеже времената не са скрити от Всемогъщия, защо онези, които Го познават, не виждат дните Му?

Oni forŝovas la limojn; Oni rabas la ŝafaron kaj paŝtas ĝin.

Едни преместват граници, грабят стадо и го пасат.

Oni forkondukas la azenon de orfoj, Oni prenas kiel garantiaĵon la bovon de vidvino.

Откарват магарето на сирачетата, вземат в залог говедото на вдовицата.

Oni forpuŝas malriĉulojn de la vojo; La suferantoj sur la tero devas sin kaŝi.

Изтласкват бедните от пътя, сиромасите на земята заедно се крият.

Jen kiel sovaĝaj azenoj ili eliras al sia laboro, por serĉi kaptaĵon; La stepo donas al ili panon por iliaj infanoj.

Ето, като диви магарета в пустинята те излизат по работата си, подраняват за грабеж; пустинята им дава хляб и за децата им.

Sur fremda kampo ili rikoltas, Kaj en vinberĝardeno de malpiulo ili kolektas berojn.

Жънат фуража си в полето и събират пабиръка от лозето на безбожния.

Nudaj ili tradormas la nokton, ĉar ili ne havas veston, Kaj dum la frosto ili havas nenion, por sin kovri.

Прекарват нощта голи, без дрехи, и нямат завивка в студа.

De la pluvego de la montoj ili malsekiĝas, Kaj pro nehavado de rifuĝejo ili ĉirkaŭprenas rokon.

Планински дъждове ги мокрят, прегръщат скалата, понеже нямат подслон.

Oni forŝiras orfon de la mamoj, Kaj oni ruinigas malriĉulon.

Други грабват сирачето от майчината гръд и вземат залог от сиромаха.

Ili iras nudaj, sen vestoj, Kaj malsataj ili portas garbojn;

Карат голия да си отиде без дреха и които носят сноповете, остават гладни.

Inter iliaj muroj oni pretigas oleon; Oni devigas ilin treti en vinpremejoj, dum ili mem estas soifantaj.

Изстискват масло в оградите им и тъпчат линовете им, но пак са жадни.

El la urbo aŭdiĝas ĝemoj de homoj, Kaj la animoj de mortigatoj krias; Sed Dio ne atentas tiun blasfemadon.

Хора стенат из града и душите на ранените викат, но Бог не им счита безумие.

Tiuj homoj estas kontraŭuloj de la lumo; Ili ne konas Liajn vojojn, Ne revenas al Lia irejo.

Тези са противниците на светлината, не познават пътищата й и не стоят в пътеките й.

Antaŭ tagiĝo leviĝas la mortigisto, Mortigas malriĉulon kaj senhavulon, Kaj en la nokto li estas kiel ŝtelisto.

Убиецът става преди светлината, убива сиромаха и бедния, а нощем е като крадец.

La okulo de adultulo atendas la krepuskon, Dirante: Neniu okulo min vidu; Kaj li kovras sian vizaĝon.

И окото на прелюбодееца чака здрача и казва: Око няма да ме види! — и слага покривало на лицето си.

En mallumo oni faras subfoson sub domoj; Dum la tago oni kaŝas sin ĉe si, ne konante lumon.

В тъмнината се разбиват къщи; а през деня те се затварят, не познават светлината.

Ĉar la mallumo estas mateno por ili ĉiuj, Ĉar ili interkonatiĝis kun la teruroj de la mallumo.

Защото зората за всички тях е смъртна сянка, защото познават ужасите на смъртната сянка.

Tia homo estas malpeza sur la supraĵo de akvo; Malgranda estas lia parto sur la tero; Li ne iras laŭ la vojo de vinberĝardenoj.

Лек е по лицето на водите, прокълнат на земята е делът им, не се обръща повече към пътя за лозята.

Kiel seka tero kaj varmego englutas neĝan akvon, Tiel Ŝeol englutas la pekulojn.

Както сушата и жегата поглъщат снежните води, така и Шеол — съгрешилите.

Forgesu lin la interno de lia patrino; La vermoj frandu lin; Oni lin ne plu rememoru; Li rompiĝu kiel malbona arbo —

Утробата ще го забрави, червеят се храни сладко с него. Няма вече да се помни и неправдата ще се строши като дърво.

Li, kiu premas seninfanulinon, kiu ne naskis, Kaj kiu ne faras bonon al vidvino.

Онеправдава неплодната, която не ражда, и не прави добро на вдовицата.

Kiu eĉ potenculojn maltrankviligas per sia forto, Tiel ke oni ne estas certa pri sia vivo, kiam li leviĝis.

Влачи силните със силата Си; става, и никой не е сигурен за живота си.

Dio donas al ili sendanĝerecon kaj apogon, Kaj Liaj okuloj estas super iliaj vojoj.

Той им дава безопасност, и те се успокояват, но очите Му са върху пътищата им.

Ili leviĝis alte; sed subite ili ne plu ekzistas; Ili falas kaj estas forkaptataj kiel ĉiuj, Kaj kiel la kapo de spiko ili dehakiĝas.

Възвисяват се за малко, и ги няма; снижават се, и като всички си отиват; отсичат се като глави на класове.

Ĉu ne estas tiel? Kiu pruvos, ke mi mensogas, kaj senvalorigos mian parolon?

Сега, ако не е така, кой ще докаже, че лъжец съм, и кой речта ми ще унищожи?