Psalms 83

(En Sang. En Salme af Asaf.) Und dig, o Gud, ikke Ro, vær ej tavs, vær ej stille, o Gud!
Ωιδη Ψαλμου του Ασαφ. Θεε, μη σιωπησης μη σιγησης και μη ησυχασης, Θεε.
Thi se, dine Fjender larmer, dine Avindsmænd løfter Hovedet,
Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θορυβουσι, και οι μισουντες σε υψωσαν κεφαλην.
oplægger lumske Råd mod dit Folk, holder Råd imod dem, du værner:
Κακην βουλην ελαβον κατα του λαου σου και συνεβουλευθησαν κατα των εκλεκτων σου.
"Kom, lad os slette dem ud af Folkenes Tal, ej mer skal man ihukomme Israels Navn!"
Ειπον, Ελθετε, και ας εξολοθρευσωμεν αυτους απο του να ηναι εθνος και το ονομα του Ισραηλ ας μη μνημονευηται πλεον.
Ja, de rådslår i Fællig og slutter Pagt imod dig,
Διοτι εκ συμφωνου συνεβουλευθησαν ομου συνεμαχησαν κατα σου
Edoms Telte og Ismaeliterne, Moab sammen med Hagriterne,
αι σκηναι του Εδωμ και οι Ισμαηλιται ο Μωαβ και οι Αγαρηνοι
Gebal, Ammon, Amalek, Filister land med Tyrus's Borgere;
Ο Γεβαλ και ο Αμμων και ο Αμαληκ οι Φιλισταιοι μετα των κατοικουντων την Τυρον.
også Assur har sluttet sig til dem, Lots Sønner blev de en Arm. - Sela.
Και αυτος ο Ασσουρ ηνωθη μετ αυτων εβοηθησαν τους υιους του Λωτ. Διαψαλμα.
Gør med dem som med Midjan, som med Sisera og Jabin ved Kisjons Bæk,
Καμε εις αυτους ως εις τους Μαδιανιτας, ως εις τον Σισαραν, ως εις τον Ιαβειν εν τω χειμαρρω Κεισων
der gik til Grunde ved En-Dor og blev til Gødning på Marken!
οιτινες απωλεσθησαν εν Εν−δωρ εγειναν κοπρος δια την γην.
Deres Høvdinger gå det som Oreb og Ze'eb, alle deres Fyrster som Zeba og Zalmunna,
Καμε τους αρχοντας αυτων ως τον Ωρηβ και ως τον Ζηβ και ως τον Ζεβεε και ως τον Σαλμαναν παντας τους αρχηγους αυτων
fordi de siger: "Guds Vange tager vi til os som Eje."
οιτινες ειπον, Ας κληρονομησωμεν εις εαυτους τα κατοικητηρια του Θεου.
Min Gud, lad dem blive som hvirvlende Løv som Strå, der flyver for Vinden.
Θεε μου, καμε αυτους ως τροχον, ως αχυρον κατα προσωπον ανεμου.
Ligesom Ild fortærer Krat og Luen afsvider Bjerge,
Ως το πυρ καιει το δασος, και ως η φλοξ κατακαιει τα ορη,
så forfølge du dem med din Storm, forfærde du dem med din Hvirvelvind;
ουτω καταδιωξον αυτους με την ανεμοζαλην σου, και με τον ανεμοστροβιλον σου κατατρομαξον αυτους.
fyld deres Åsyn med Skam, så de søger dit Navn, o HERRE;
Γεμισον τα προσωπα αυτων απο ατιμιας, και θελουσι ζητησει το ονομα σου, Κυριε.
lad dem blues, forfærdes for stedse, beskæmmes og gå til Grunde
Ας καταισχυνθωσι και ας ταραχθωσι διαπαντος και ας εντραπωσι και ας απολεσθωσι
Og kende, at du, hvis Navn er HERREN, er ene den Højeste over al Jorden!
και ας γνωρισωσιν οτι συ, του οποιου το ονομα ειναι Κυριος, εισαι ο μονος Υψιστος επι πασαν την γην.