Psalms 135

Halleluja! Pris Herrens navn, pris det, I HERRENs Tjenere,
Αινειτε τον Κυριον. Αινειτε το ονομα του Κυριου αινειτε, δουλοι του Κυριου,
som står i HERRENs Hus, i vor Guds Huses Forgårde!
Οι ισταμενοι εν τω οικω του Κυριου, εν ταις αυλαις του οικου του Θεου ημων.
Pris HERREN, thi god er HERREN, lovsyng hans Navn, thi lifligt er det.
Αινειτε τον Κυριον, διοτι αγαθος ο Κυριος ψαλμωδησατε εις το ονομα αυτου, διοτι ειναι τερπνον.
Thi HERREN udvalgte Jakob, Israel til sin Ejendom.
Διοτι τον Ιακωβ εξελεξεν εις εαυτον ο Κυριος, τον Ισραηλ εις θησαυρον αυτου.
Ja, jeg ved, at HERREN er stor, vor Herre er større end alle Guder.
Διοτι εγω εγνωρισα οτι μεγας ο Κυριος και ο Κυριος ημων ειναι υπερ παντας τους θεους.
HERREN gør alt, hvad han vil, i Himlene og på Jorden, i Have og alle Verdensdyb.
Παντα οσα ηθελησεν ο Κυριος εποιησεν, εν τω ουρανω και εν τη γη, εν ταις θαλασσαις και εν πασαις ταις αβυσσοις.
Han lader Skyer stige op fra Jordens Ende, får Lynene til at give Regn, sender Stormen ud fra sine Forrådskamre;
Αναβιβαζει νεφελας απο των εσχατων της γης καμνει αστραπας δια βροχην εκβαλλει ανεμους εκ των θησαυρων αυτου.
han, som slog Ægyptens førstefødte, både Mennesker og Kvæg,
Οστις επαταξε τα πρωτοτοκα της Αιγυπτου, απο ανθρωπου εως κτηνους
og sendte Tegn og Undere i din Midte, Ægypten, mod Farao og alle hans Folk;
εξαπεστειλε σημεια και τερατα εις το μεσον σου, Αιγυπτε, επι τον Φαραω και επι παντας τους δουλους αυτου.
han, som fældede store Folk og veg så mægtige Konger,
Οστις επαταξεν εθνη μεγαλα και απεκτεινε βασιλεις κραταιους
Amoriternes konge Sion og Basans Konge Og, og alle Kana'ans Riger
τον Σηων, βασιλεα των Αμορραιων, και τον Ωγ, βασιλεα της Βασαν, και πασας τας βασιλειας Χανααν
og gav deres Land i Eje, i Eje til Israel, hans Folk.
και εδωκε την γην αυτων κληρονομιαν, κληρονομιαν εις τον Ισραηλ τον λαον αυτου.
HERRE, dit Navn er evigt, din Ihukommelse, HERRE, fra Slægt til Slægt,
Το ονομα σου, Κυριε, μενει εις τον αιωνα το μνημοσυνον σου, Κυριε, εις γενεαν και γενεαν.
thi Ret skaffer HERREN sit Folk og ynkes over sine Tjenere.
Διοτι θελει κρινει ο Κυριος τον λαον αυτου και τους δουλους αυτου θελει ελεησει.
Folkenes Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;
Τα ειδωλα των εθνων ειναι αργυριον και χρυσιον, εργον χειρων ανθρωπου.
de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;
Στομα εχουσι και δεν λαλουσιν οφθαλμους εχουσι και δεν βλεπουσιν.
de har Ører, men hører ikke, ej heller er der Ånde i deres Mund.
Ωτα εχουσι και δεν ακουουσιν ουδε ειναι πνοη εν τω στοματι αυτων.
Som dem skal de, der laved dem, blive enhver, som stoler på dem.
Ομοιοι αυτων ας γεινωσιν οι ποιουντες αυτα πας ο ελπιζων επ αυτα
Lov HERREN, Israels Hus, lov HERREN, Arons Hus,
Οικος Ισραηλ, ευλογησατε τον Κυριον οικος Ααρων, ευλογησατε τον Κυριον
lov HERREN, Levis Hus, lov HERREN, I, som frygter HERREN!
οικος Λευι, ευλογησατε τον Κυριον οι φοβουμενοι τον Κυριον, ευλογησατε τον Κυριον.
Fra Zion være HERREN lovet, han, som bor i Jerusalem!
Ευλογητος ο Κυριος εν Σιων, ο κατοικων εν Ιερουσαλημ. Αλληλουια.