Psalms 135

Halleluja! Pris Herrens navn, pris det, I HERRENs Tjenere,

RAB’be övgüler sunun! RAB’bin adına övgüler sunun, Ey RAB’bin kulları! Ey sizler, RAB’bin Tapınağı’nda, Tanrımız’ın Tapınağı’nın avlularında hizmet edenler, Övgüler sunun!

som står i HERRENs Hus, i vor Guds Huses Forgårde!

RAB’be övgüler sunun! RAB’bin adına övgüler sunun, Ey RAB’bin kulları! Ey sizler, RAB’bin Tapınağı’nda, Tanrımız’ın Tapınağı’nın avlularında hizmet edenler, Övgüler sunun!

Pris HERREN, thi god er HERREN, lovsyng hans Navn, thi lifligt er det.

RAB’be övgüler sunun, Çünkü RAB iyidir. Adını ilahilerle övün, Çünkü hoştur bu.

Thi HERREN udvalgte Jakob, Israel til sin Ejendom.

RAB kendine Yakup soyunu, Öz halkı olarak İsrail’i seçti.

Ja, jeg ved, at HERREN er stor, vor Herre er større end alle Guder.

Biliyorum, RAB büyüktür, Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.

HERREN gør alt, hvad han vil, i Himlene og på Jorden, i Have og alle Verdensdyb.

RAB ne isterse yapar, Göklerde, yeryüzünde, Denizlerde, bütün derinliklerde.

Han lader Skyer stige op fra Jordens Ende, får Lynene til at give Regn, sender Stormen ud fra sine Forrådskamre;

[] Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir, Yağmur için şimşek çaktırır, Ambarlarından rüzgar estirir.

han, som slog Ægyptens førstefødte, både Mennesker og Kvæg,

İnsanlardan hayvanlara dek Mısır’da ilk doğanları öldürdü.

og sendte Tegn og Undere i din Midte, Ægypten, mod Farao og alle hans Folk;

Ey Mısır, senin orta yerinde, Firavunla bütün görevlilerine Belirtiler, şaşılası işler gösterdi.

han, som fældede store Folk og veg så mægtige Konger,

Birçok ulusu bozguna uğrattı, Güçlü kralları öldürdü:

Amoriternes konge Sion og Basans Konge Og, og alle Kana'ans Riger

Amorlu kral Sihon’u, Başan Kralı Og’u, Bütün Kenan krallarını.

og gav deres Land i Eje, i Eje til Israel, hans Folk.

Topraklarını mülk, Evet, mülk olarak halkı İsrail’e verdi.

HERRE, dit Navn er evigt, din Ihukommelse, HERRE, fra Slægt til Slægt,

Ya RAB, adın sonsuza dek sürecek, Bütün kuşaklar seni anacak.

thi Ret skaffer HERREN sit Folk og ynkes over sine Tjenere.

RAB halkını haklı çıkarır, Kullarına acır.

Folkenes Billeder er Sølv og Guld, Værk af Menneskehænder;

[] Ulusların putları altın ve gümüşten yapılmış, İnsan elinin eseridir.

de har Mund, men taler ikke, Øjne, men ser dog ej;

Ağızları var, konuşmazlar, Gözleri var, görmezler,

de har Ører, men hører ikke, ej heller er der Ånde i deres Mund.

Kulakları var, duymazlar, Soluk alıp vermezler.

Som dem skal de, der laved dem, blive enhver, som stoler på dem.

Onları yapan, onlara güvenen herkes Onlar gibi olacak!

Lov HERREN, Israels Hus, lov HERREN, Arons Hus,

Ey İsrail halkı, RAB’be övgüler sun! Ey Harun soyu, RAB’be övgüler sun!

lov HERREN, Levis Hus, lov HERREN, I, som frygter HERREN!

Ey Levi soyu, RAB’be övgüler sun! RAB’be övgüler sunun, ey RAB’den korkanlar!

Fra Zion være HERREN lovet, han, som bor i Jerusalem!

Yeruşalim’de oturan RAB’be Siyon’dan övgüler sunulsun! RAB’be övgüler sunun!