1. Home
  2. Pair
  3. Dan
  4. TagAngBiblia
  5. Ps.139

Psalms 139

139:1
(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) HERRE, du ransager mig og kender mig!
Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.
139:2
Du ved, når jeg står op, du fatter min Tanke i Frastand,
Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.
139:3
du har Rede på, hvor jeg går eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.
139:4
Thi før Ordet er til på min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.
139:5
Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Hånd på mig.
Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.
139:6
At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.
139:7
Hvorhen skal jeg gå for din Ånd, og hvor skal jeg fly for dit Åsyn?
Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?
139:8
Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, så er du der;
Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon.
139:9
tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;
139:10
da vil din Hånd også lede mig der, din højre holde mig fast!
Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.
139:11
Og siger jeg: "Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!"
Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;
139:12
så er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.
139:13
Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.
139:14
Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.
139:15
Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.
139:16
som Foster så dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,
139:17
Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!
139:18
Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vågner - og end er jeg hos dig.
Kung aking bibilangin, higit sila sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.
139:19
Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, måtte Blodets Mænd vige fra mig,
Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.
139:20
de, som taler om dig på Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.
139:21
Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der står dig imod;
Hindi ko ba ipinagtatanim sila, Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?
139:22
med fuldt Had bader jeg dem, de er også mine Fjender.
Aking ipinagtatanim sila ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.
139:23
Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:
139:24
Se, om jeg er på Smertens Vej, og led mig på Evigheds Vej!
At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.

© bibleglot.com