Job 16

Så tog Job til Orde og svarede:

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

"Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!

Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.

Får Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?

Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?

Også jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste på Hovedet ad jer,

Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.

styrke jer med min Mund, ej spare på ynksomme Ord!

Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,

Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring får jeg?

Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?

Dog nu har han udtømt min Kraft, du bar ødelagt hele min Kreds;

Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.

at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.

At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.

Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,

Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.

de opspiler Gabet imod mig, slår mig med Hån på Kind og flokkes til Hobe omkring mig;

Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.

Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.

Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.

Jeg leved i Fred, så knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,

Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.

hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skånsel, udgyder min Galde på Jorden;

Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.

Revne på Revne slår han mig, stormer som Kriger imod mig.

Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.

Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvel;

Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.

mit Ansigt er rødt af Gråd, mine Øjenlåg hyllet i Mørke,

Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;

skønt der ikke er Vold i min Hånd, og skønt min Bøn er ren!

Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,

Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!

Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.

Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;

Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Tårer til Gud,

Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;

at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!

Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.

Thi talte er de kommende År, jeg skal ud på en Færd, jeg ej vender hjem fra.

Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.