Psalms 49

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

både høj og lav, både rig og fattig!

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

- Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

og aldrig få Graven at se;

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. - Sela.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. - Sela.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.