Job 24

Hvorfor har ej den Almægtige opsparet Tider, hvi får de, som kender ham, ikke hans Dage at se?
Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
De onde flytter Markskel, ranede Hjorde har de på Græs.
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
faderløses Æsel fører de bort, tager Enkens Okse som Borgen:
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
de trænger de fattige af Vejen. Landets arme må alle skjule sig.
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
Som vilde Æsler i Ørkenen går de ud til deres Gerning søgende efter Næring; Steppen er Brød for Børnene.
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
De høster på Marken om Natten, i Rigmandens Vingård sanker de efter.
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
Om Natten ligger de nøgne, uden Klæder, uden Tæppe i Hulden.
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
De vædes af Bjergenes Regnskyl, klamrer sig af Mangel på Ly til Klippen.
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
- Man river den faderløse fra Brystet, tager den armes Barn som Borgen.
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
Nøgne vandrer de, uden Klæder, sultne bærer de Neg;
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
mellem Murene presser de Olie. de træder Persen og tørster.
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
De drives fra By og Hus, og Børnenes Hunger skriger. Men Gud, han ænser ej vrangt.
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
Andre hører til Lysets Fjender, de kender ikke hans Veje og holder sig ej på hans Stier:
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
Før det lysner, står Morderen op, han myrder arm og fattig; om Natten sniger Tyven sig om;
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
Horkarlens Øje lurer på Skumring, han tænker: "Intet Øje kan se mig!" og skjuler sit Ansigt under en Maske.
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
I Mørke bryder de ind i Huse, de lukker sig inde om Dagen, thi ingen af dem vil vide af Lys.
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
For dem er Mørket Morgen, thide er kendt med Mørkets Rædsler.
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
Over Vandfladen jages han hen, hans Arvelod i Landet forbandes, han færdes ikke på Vejen til Vingården.
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
Som Tørke og Hede tager Snevand, så Dødsriget dem, der har syndet.
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników.
Han er glemt på sin Hjemstavns Torv, hans Storhed kommes ej mer i Hu, Uretten knækkes som Træet.
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
Han var ond mod den golde, der ikke fødte, mod Enken gjorde han ikke vel;
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
dem, det gik skævt, rev han bort i sin Vælde. Han står op og er ikke tryg på sit Liv,
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
han styrtes uden Håb og Støtte, og på hans Veje er idel Nød.
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
Hans Storhed er stakket, så er han ej mer, han bøjes og skrumper ind som Melde og skæres af som Aksenes Top.
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
Og hvis ikke - hvo gør mig til Løgner, hvo gør mine Ord til intet?
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?