Job 23

Så tog Job til Orde og svarede:

A odpowiadając Ijob rzekł:

"Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!

Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;

Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.

Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.

Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.

Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.

Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;

Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.