Psalms 88

Pjesma. Psalam. Sinova Korahovih. Zborovođi. Po napjevu "Bolest". Za pjevanje. Poučna pjesma. Ezrahijca Hemana.

Oh Panginoon, na Dios ng aking kaligtasan, ako'y dumaing araw at gabi sa harap mo:

Jahve, Bože moj, vapijem danju, a noću naričem pred tobom.

Masok ang aking dalangin sa iyong harapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa aking daing:

Neka dopre do tebe molitva moja, prigni uho k vapaju mome.

Sapagka't ang aking kaluluwa ay lipos ng mga kabagabagan, at ang aking buhay ay nalalapit sa Sheol,

Jer mi je duša zasićena patnjama, moj se život bliži Podzemlju.

Ako'y nabilang sa kanila na nagsisibaba sa hukay; ako'y parang taong walang lakas:

Broje me k onima što u grob silaze, postadoh sličan nemoćniku.

Nakahagis sa gitna ng mga patay, gaya ng napatay na nakahiga sa libingan, na hindi mo na inaalaala; at sila'y mangahiwalay sa iyong kamay.

Među mrtvima moj je ležaj, poput ubijenih što leže u grobu kojih se više ne spominješ, od kojih si ustegao ruku.

Iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

Smjestio si me u jamu duboku, u tmine, u bezdan.

Lubhang idinidiin ako ng iyong poot, at iyong pinighati ako ng lahat mong mga alon. (Selah)

Teško me pritišće ljutnja tvoja i svim me valima svojim prekrivaš.

Iyong inilayo sa akin ang kakilala ko; iyong ginawa akong kasuklamsuklam sa kanila: ako'y nakulong at hindi ako makalabas,

Udaljio si od mene znance moje, Óučini da im gnusan budem: zatvoren sam, ne mogu izaći.

Ang mata ko'y nangangalumata dahil sa kadalamhatian: ako'y tumawag araw-araw sa iyo, Oh Panginoon, aking iginawad ang mga kamay ko sa iyo.

Od nevolje oči mi gasnu: vapijem tebi, Jahve, iz dana u dan, za tobom ruke pružam.

Magpapakita ka ba ng mga kababalaghan sa mga patay? Sila bang mga patay ay magsisibangon, at magsisipuri sa iyo? (Selah)

Zar na mrtvima činiš čudesa? Zar će sjene ustati i hvaliti tebe?

Ang iyo bang kagandahang-loob ay ipahahayag sa libingan? O ang iyong pagtatapat sa kagibaan?

Zar se u grobu pripovijeda o tvojoj dobroti? O vjernosti tvojoj u Propasti?

Malalaman ba ang mga kababalaghan mo sa dilim? At ang katuwiran mo sa lupain ng pagkalimot?

Zar se u tmini objavljuju čudesa tvoja i tvoja pravda u Zaboravu?

Nguni't sa iyo, Oh Panginoon, dumaing ako, at sa kinaumagahan ay darating ang dalangin ko sa harap mo.

Ipak ja vapijem tebi, Jahve, prije jutra molitvom te pretječem.

Panginoon, bakit mo itinatakuwil ang kaluluwa ko? Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha sa akin?

Zašto, Jahve, odbacuješ dušu moju? Zašto sakrivaš lice od mene?

Ako'y nadadalamhati, at handang mamatay mula sa aking kabataan: habang aking tinitiis ang iyong mga kakilakilabot na bagay ay nakakalingat ako.

Bijedan sam i umirem već od dječaštva, klonuh noseći tvoje strahote.

Ang iyong mabangis na poot ay dumaan sa akin; inihiwalay ako ng iyong mga kakilakilabot na bagay.

Preko mene prijeđoše vihori tvojega gnjeva, strahote me tvoje shrvaše,

Kanilang kinulong ako na parang tubig buong araw; kinubkob ako nilang magkakasama.

okružuju me kao voda sveudilj, optječu me svi zajedno. [ (Psalms 88:19) Udaljio si od mene prijatelja i druga: mrak mi je znanac jedini. ]

Mangliligaw at kaibigan ay inilayo mo sa akin, at ang aking kakilala ay sa dilim.