Job 24

Понеже времената не са скрити от Всемогъщия, защо онези, които Го познават, не виждат дните Му?

Siksi ei Kaikkivaltiaalta ole ajat salatut? ja ne, jotka hänen tuntevat, ei näe hänen päiviänsä?

Едни преместват граници, грабят стадо и го пасат.

He siirtävät rajan, he ryöväävät lauman ja ruokkivat sen. '

Откарват магарето на сирачетата, вземат в залог говедото на вдовицата.

He ajavat orpoin aasit pois, ja ottavat leskein härjät pantiksi.

Изтласкват бедните от пътя, сиромасите на земята заедно се крият.

Köyhäin täytyy tiellä paeta heitä, ja siviät maan päällä lymyttävät itsensä.

Ето, като диви магарета в пустинята те излизат по работата си, подраняват за грабеж; пустинята им дава хляб и за децата им.

Katso, niinkuin metsä-aasit korvessa, lähtevät he ulos ja samoovat varhain saaliin perään: korvessa on jokaiselle heistä ruokaa, niin myös nuorukaisille.

Жънат фуража си в полето и събират пабиръка от лозето на безбожния.

He niittävät pellolla hänen tulonsa, ja poimivat ja hakevat jumalattoman viinamäessä.

Прекарват нощта голи, без дрехи, и нямат завивка в студа.

Alastoman antavat he maata ilman vaatetta ja peittämättä pakkasessa.

Планински дъждове ги мокрят, прегръщат скалата, понеже нямат подслон.

Vuorten vuotamisesta tulevat he märäksi; ja ettei heillä yhtään turvaa ole, turvaavat he mäkiin.

Други грабват сирачето от майчината гръд и вземат залог от сиромаха.

He repivät orvot nisistä, ja panttaavat köyhän.

Карат голия да си отиде без дреха и които носят сноповете, остават гладни.

Alastoman antavat he käydä verhotta, ja ottavat isoovaiselta jalalliset pois.

Изстискват масло в оградите им и тъпчат линовете им, но пак са жадни.

He pusertavat öljyä huonettensa vaiheella, ja janoovat viinaa kuurnitessa.

Хора стенат из града и душите на ранените викат, но Бог не им счита безумие.

He saattavat kansan kaupungissa huokaamaan, ja tapettuin sielut huutamaan: ja ei Jumala heitä rankaise.

Тези са противниците на светлината, не познават пътищата й и не стоят в пътеките й.

Sentähden ovat he vilpistyneet valkeudesta, ja ei tunne sen tietä, ja ei palaja sen poluille.

Убиецът става преди светлината, убива сиромаха и бедния, а нощем е като крадец.

Murhaaja nousee varhain ja tappaa köyhän ja tarvitsevan, ja on yöllä niinkuin varas.

И окото на прелюбодееца чака здрача и казва: Око няма да ме види! — и слага покривало на лицето си.

Salavuoteisen silmät vartioitsevat hämärää, ja sanoo: ei minua yksikään silmä näe; ja luulee itsensä peitetyksi.

В тъмнината се разбиват къщи; а през деня те се затварят, не познават светлината.

Pimeässä hän kaivaa itsensä huoneisiin, jotka he päivällä ovat itsellensä merkinneet, ja ei tahdo tietää valkeutta.

Защото зората за всички тях е смъртна сянка, защото познават ужасите на смъртната сянка.

Sillä vaikka aamu heille tulis, on se heille niinkuin pimeys; sillä hän tuntee pimeyden kauhistuksen.

Лек е по лицето на водите, прокълнат на земята е делът им, не се обръща повече към пътя за лозята.

Hän on keviä veden päällä, heidän osansa pitää kirotun oleman maalla; ja ei hän katso viinamäkien tietä.

Както сушата и жегата поглъщат снежните води, така и Шеол — съгрешилите.

Helvetti ottaa syntiset pois niinkuin pouta, ja niinkuin kuivuus kuluttaa lumisen veden.

Утробата ще го забрави, червеят се храни сладко с него. Няма вече да се помни и неправдата ще се строши като дърво.

Laupius pitää unhottaman hänen, madot syövät hänen makeutensa, ei häntä pidä muistettaman; hän pitää särjettämän niinkuin lahopuu.

Онеправдава неплодната, която не ражда, и не прави добро на вдовицата.

Hän on saattanut murheelliseksi hedelmättömän, joka ei synnytä, ja ei tehnyt leskelle mitään hyvää.

Влачи силните със силата Си; става, и никой не е сигурен за живота си.

Ja on vetänyt voimalliset allensa väellänsä; koska hän seisoo, ei pidä hänen tietämän elämästänsä.

Той им дава безопасност, и те се успокояват, но очите Му са върху пътищата им.

Hän tekee itsellensä levon, johon hän luottaa, ja hänen silmänsä katsovat heidän teitänsä.

Възвисяват се за малко, и ги няма; снижават се, и като всички си отиват; отсичат се като глави на класове.

He ovat vähän aikaa korotetut, vaan he tulevat tyhjään, ja kukistetaan, ja saavat lopun niinkuin kaikki kappaleet, ja niinkuin oas tähkäpäästä, lyödään he pois.

Сега, ако не е така, кой ще докаже, че лъжец съм, и кой речта ми ще унищожи?

Eikö se niin ole? kuka nuhtelee minua valhetteliaksi, ja minun sanani tyhjäksi tekee?