Job 35

igitur Heliu haec rursum locutus est

Και επανελαβεν ο Ελιου και ειπε

numquid aequa tibi videtur tua cogitatio ut diceres iustior Deo sum

Στοχαζεσαι οτι ειναι ορθον τουτο, το οποιον ειπας, Ειμαι δικαιοτερος του Θεου;

dixisti enim non tibi placet quod rectum est vel quid tibi proderit si ego peccavero

Διοτι ειπας, Τις ωφελεια θελει εισθαι εις σε; Τι κερδος θελω λαβει εκ τουτου μαλλον παρα εκ της αμαρτιας μου;

itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum

Εγω θελω αποκριθη προς σε και προς τους φιλους σου μετα σου.

suspice caelum et intuere et contemplare aethera quod altior te sit

Αναβλεψον εις τους ουρανους και ιδε και θεωρησον τα νεφη, ποσον υψηλοτερα σου ειναι.

si peccaveris quid ei nocebis et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae quid facies contra eum

Εαν αμαρτανης, τι πραττεις κατ αυτου; η αν αι παραβασεις σου πολλαπλασιασθωσι, τι κατορθονεις κατ αυτου;

porro si iuste egeris quid donabis ei aut quid de manu tua accipiet

Εαν ησαι δικαιος, τι θελεις δωσει εις αυτον; η τι θελει λαβει εκ της χειρος σου;

homini qui similis tui est nocebit impietas tua et filium hominis adiuvabit iustitia tua

Η ασεβεια σου δυναται να βλαψη ανθρωπον ως σε και η δικαιοσυνη σου δυναται να ωφεληση υιον ανθρωπου.

propter multitudinem calumniatorum clamabunt et heiulabunt propter vim brachii tyrannorum

Εκ του πληθους των καταθλιβοντων καταβοωσι κραυγαζουσιν ενεκεν του βραχιονος των ισχυρων

et non dixit ubi est Deus qui fecit me qui dedit carmina in nocte

Αλλ ουδεις λεγει, που ειναι ο Θεος ο Ποιητης μου, οστις διδει ασματα εις την νυκτα,

qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos

Οστις συνετιζει ημας υπερ τα κτηνη της γης, και σοφιζει ημας υπερ τα πετεινα του ουρανου;

ibi clamabunt et non exaudiet propter superbiam malorum

Εκει βοωσι δια την υπερηφανιαν των πονηρων, δεν θελει ομως αποκριθη.

non ergo frustra audiet Deus et Omnipotens singulorum causas intuebitur

Ο Θεος βεβαιως δεν θελει εισακουσει της ματαιολογιας, ουδε θελει επιβλεψει ο Παντοδυναμος εις αυτην

etiam cum dixeris non considerat iudicare coram eo et expecta eum

ποσον ολιγωτερον οταν συ λεγης, οτι δεν θελεις ιδει αυτον η κρισις ομως ειναι ενωπιον αυτου οθεν εχε το θαρρος σου επ αυτον.

nunc enim non infert furorem suum nec ulciscitur scelus valde

Αλλα τωρα, επειδη δεν επεσκεφθη εν τω θυμω αυτου και δεν παρετηρησε μετα μεγαλης αυστηροτητος,

ergo Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat

δια τουτο ο Ιωβ ανοιγει το στομα αυτου ματαιως επισωρευει λογους εν αγνωσια.