Job 16

respondens autem Iob dixit
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
Muchas veces he oído cosas como éstas: Consoladores molestos sois todos vosotros.
numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
¿Tendrán fin las palabras ventosas? Ó ¿qué te animará á responder?
poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea
También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza.
consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
Mas yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro.
sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
Si hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.
nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
Empero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía.
rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
Su furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
Abrieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos.
conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
Hame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer.
ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
Próspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo.
circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
Cercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra.
concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante.
saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
Yo cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo.
facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
Mi rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos:
haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
Á pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura.
terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
¡Oh tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor.
ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas.
verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
Disputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos.
atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
¡Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo!
ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo
Mas los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré.