Isaiah 32

ecce in iustitia regnabit rex et principes in iudicio praeerunt
Jen kun justeco regos reĝo, kaj princoj administros laŭleĝe.
et erit vir sicut qui absconditur a vento et celat se a tempestate sicut rivi aquarum in siti et umbra petrae prominentis in terra deserta
Kaj ĉiu estos kiel ŝirmilo kontraŭ vento, kiel rifuĝejo kontraŭ pluvego, kiel torentoj da akvo en la stepo, kiel ombro de peza roko en lando dezerta.
non caligabunt oculi videntium et aures audientium diligenter auscultabunt
La okuloj de vidantoj ne estos fermitaj, kaj la oreloj de aŭdantoj atentos.
et cor stultorum intelleget scientiam et lingua balborum velociter loquetur et plane
Kaj la koro de senprudentuloj lernos scion, kaj la lango de balbutantoj parolos rapide kaj klare.
non vocabitur ultra is qui insipiens est princeps neque fraudulentus appellabitur maior
Oni ne plu nomos malnoblulon noblulo, kaj pri avarulo oni ne plu diros, ke li estas bonfaranto.
stultus enim fatua loquetur et cor eius faciet iniquitatem ut perficiat simulationem et loquatur ad Dominum fraudulenter et vacuefaciat animam esurientis et potum sitienti auferat
Ĉar malnoblulo parolas malnoblaĵon, kaj lia koro faras malbonagojn, agante hipokrite kaj parolante pri la Eternulo malveraĵon, senmanĝigante la animon de malsatanto kaj forprenante trinkaĵon de soifanto.
fraudulenti vasa pessima sunt ipse enim cogitationes concinnavit ad perdendos mites in sermone mendacii cum loqueretur pauper iudicium
La iloj de malpiulo estas malbonaj; li havas intencojn malvirtajn, por pereigi malriĉulojn per vortoj mensogaj, eĉ kiam la senhavulo diras pravaĵon.
princeps vero ea quae digna sunt principe cogitavit et ipse super duces stabit
Sed noblulo havas intencojn noblajn, kaj li restas en nobleco.
mulieres opulentae surgite et audite vocem meam filiae confidentes percipite auribus eloquium meum
Virinoj senzorgaj, leviĝu, aŭskultu mian voĉon; filinoj ne pensantaj pri danĝero, atentu miajn vortojn.
post dies et annum et vos conturbabimini confidentes consummata est enim vindemia collectio ultra non veniet
Post tagoj kaj jaro vi ektremos, ho senzorgulinoj; ĉar finita estos la vinberrikolto, ne plu estos enkolektado de fruktoj.
obstupescite opulentae conturbamini confidentes exuite vos et confundimini accingite lumbos vestros
Maltrankviliĝu, ho senzorgaj; ektremu, ne pensantaj pri danĝero; senvestigu kaj nudigu vin kaj zonu la lumbojn.
super ubera plangite super regione desiderabili super vinea fertili
Oni ploros pri la abundo, pri la ĉarmaj kampoj, pri la fruktoriĉaj vinberĝardenoj.
super humum populi mei spina et vepres ascendent quanto magis super omnes domos gaudii civitatis exultantis
Sur la tero de mia popolo kreskos pikarbustoj kaj dornoj, ankaŭ sur ĉiuj domoj de gajeco de la brua urbo.
domus enim dimissa est multitudo urbis relicta est tenebrae et palpatio factae sunt super speluncas usque in aeternum gaudium onagrorum pascua gregum
Ĉar la palacoj estos forlasitaj, la bruo de la urbo malaperos, la fortikaĵoj kaj turoj fariĝos por ĉiam anstataŭaĵo de kavernoj, ĝojloko por sovaĝaj azenoj, paŝtiĝejo por brutaroj;
donec effundatur super nos spiritus de excelso et erit desertum in Chermel et Chermel in saltum reputabitur
ĝis verŝiĝos sur nin spirito de supre kaj la dezerto fariĝos fruktodona kampo kaj la fruktodona kampo estos rigardata kiel arbaro.
et habitabit in solitudine iudicium et iustitia in Chermel sedebit
Kaj justeco ekloĝos en la dezerto, kaj vero sidos sur la fruktodona kampo.
et erit opus iustitiae pax et cultus iustitiae silentium et securitas usque in sempiternum
Kaj produkto de justeco estos paco, kaj akiro de justeco estos trankvileco kaj sendanĝereco por ĉiam.
et sedebit populus meus in pulchritudine pacis et in tabernaculis fiduciae et in requie opulenta
Kaj mia popolo loĝos en loĝejo paca kaj en sidejoj sendanĝeraj kaj en ripozejoj senzorgaj,
grando autem in descensione saltus et humilitate humiliabitur civitas
kaj disŝutiĝos kiel hajlo sur la deklivoj de arbaro, kaj malsupre en la valo etendiĝos la urbo.
beati qui seminatis super omnes aquas inmittentes pedem bovis et asini
Feliĉaj estas vi, kiuj semas super ĉiu akvo, kiuj lasas en libereco la piedojn de la bovo kaj de la azeno.