Psalms 49

Для дириґетна хору. Синів Кореєвих. Псалом.
Dinggin ninyo ito, ninyong lahat na mga bayan; pakinggan ninyo, ninyong lahat na nananahan sa daigdig:
Слухайте це, всі народи, візьміть до ушей, усі мешканці всесвіту,
Ng mababa at gayon din ng mataas, ng mayaman at ng dukha na magkasama.
і людські сини й сини мужів, разом багатий та вбогий,
Ang aking bibig ay magsasalita ng karunungan; at ang pagbubulay ng aking puso ay magiging sa pagunawa.
мої уста казатимуть мудрість, думка ж серця мого розумність,
Ikikiling ko ang aking panig sa talinghaga: ibubuka ko ang aking malabong sabi sa alpa.
нахилю своє ухо до приказки, розв'яжу свою загадку лірою!
Bakit ako matatakot sa mga kaarawan ng kasamaan, pagka kinukulong ako ng kasamaan sa aking mga sakong?
Чому маю боятись у день лихоліття, як стане круг мене неправда моїх ошуканців,
Silang nagsisitiwala sa kanilang kayamanan, at nangaghahambog sa karamihan ng kanilang mga kayamanan;
які на багатство своє покладають надію, і своїми достатками хваляться?
Wala sa kaniyang makatutubos sa ano pa mang paraan sa kaniyang kapatid, ni magbibigay man sa Dios ng pangtubos sa kaniya:
Але жодна людина не викупить брата, не дасть його викупу Богові,
(Sapagka't ang katubusan ng kanilang kaluluwa ay mahal, at ito'y naglilikat magpakailan man:)
бо викуп їхніх душ дорогий, і не перестане навіки,
Upang siya'y mabuhay na lagi, upang siya'y huwag makakita ng kabulukan.
щоб міг він ще жити навіки й не бачити гробу!
Sapagka't nakikita niya na ang mga pantas ay nangamamatay, ang mangmang at gayon din ang hangal ay nililipol, at iniiwanan ang kanilang kayamanan sa mga iba.
Та люди побачать, що мудрі вмирають так само, як гинуть невіглас та неук, і лишають для інших багатство своє...
Ang kanilang pagiisip sa loob ay, na ang kanilang mga bahay ay mananatili magpakailan man, at ang kanilang mga tahanang dako ay sa lahat ng sali't saling lahi; tinatawag nila ang kanilang mga lupain ayon sa kanilang sariling mga pangalan.
Вони думають, ніби доми їхні навіки, місця їхнього замешкання з роду до роду, іменами своїми звуть землі,
Nguni't ang tao'y hindi lalagi sa karangalan: siya'y gaya ng mga hayop na nangamamatay.
та не зостається в пошані людина, подібна худобі, що гине!
Itong kanilang lakad ay kanilang kamangmangan: gayon ma'y pagkatapos nila ay sinasangayunan ng mga tao ang kanilang mga kasabihan. (Selah)
Така їхня дорога глупота для них, та за ними йдуть ті, хто кохає їхню думку. Села.
Sila'y nangatakda sa Sheol na parang kawan; kamatayan ay magiging pastor sa kanila: at ang matuwid ay magtataglay ng kapangyarihan sa kanila sa kinaumagahan; at ang kanilang kagandahan ay mapapasa Sheol upang matunaw, upang mawalan ng tahanan.
Вони зійдуть в шеол, і смерть їх пасе, немов вівці, а праведники запанують над ними від рання; подоба їхня знищиться, шеол буде мешканням для них...
Nguni't tutubusin ng Dios ang aking kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol: sapagka't tatanggapin niya ako. (Selah)
Та визволить Бог мою душу із влади шеолу, бо Він мене візьме! Села.
Huwag kang matakot pagka may yumaman. Pagka ang kaluwalhatian ng kaniyang bahay ay lumago:
Не лякайся, коли багатіє людина, коли збільшується слава дому її,
Sapagka't pagka siya'y namatay ay wala siyang dadalhin; ang kaniyang kaluwalhatian ay hindi bababang susunod sa kaniya.
бо, вмираючи, не забере вона всього, її слава не піде за нею!
Bagaman habang siya'y nabuhay ay kaniyang pinagpala ang kaniyang kaluluwa, (at pinupuri ka ng mga tao pagka gumagawa ka ng mabuti sa iyong sarili),
Хоч вона свою душу за життя свого хвалить, і славлять тебе, як для себе ти чиниш добро,
Siya'y paroroon sa lahi ng kaniyang mga magulang; hindi sila makakakita kailan man ng liwanag.
вона прийде до роду батьків своїх, що світла вони не побачать навіки! Людина в пошані, але нерозумна, подібна худобі, що гине!
Taong nasa karangalan, at hindi nakakaunawa, ay gaya ng mga hayop na namamatay.