Psalms 108

Ωιδη Ψαλμου του Δαβιδ. Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.
Canto. Salmo di Davide. Il mio cuore è ben disposto, o Dio, io canterò e salmeggerò, e la mia gloria pure.
Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα θελω εξεγερθη το πρωι.
Destatevi, saltèro e cetra, io voglio risvegliare l’alba.
Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων
Io ti celebrerò fra i popoli, o Eterno, e a te salmeggerò fra le nazioni.
διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.
Perché grande al disopra de’ cieli è la tua benignità e la tua fedeltà giunge fino alle nuvole.
Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους και η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην
Innalzati, o Dio, al disopra de’ cieli, risplenda su tutta la terra la tua gloria!
δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.
Affinché i tuoi diletti sian liberati, salvaci con la tua destra e ci esaudisci.
Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει
Iddio ha parlato nella sua santità: Io trionferò, spartirò Sichem e misurerò la valle di Succot.
Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου
Mio è Galaad e mio è Manasse, ed Efraim è la forte difesa del mio capo; Giuda è il mio scettro.
Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.
Moab è il bacino dove mi lavo; sopra Edom getterò il mio sandalo; sulla Filistia manderò gridi di trionfo.
Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;
Chi mi condurrà nella città forte? Chi mi menerà fino in Edom?
ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;
Non sarai tu, o Dio, che ci hai rigettati e non esci più, o Dio, coi nostri eserciti?
Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.
Dacci aiuto per uscir dalla distretta, poiché vano è il soccorso dell’uomo.
Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.
Con Dio noi faremo prodezze, ed egli schiaccerà i nostri nemici.