Job 26

Eyüp şöyle yanıtladı:

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

“Çaresize nasıl yardım ettin! Güçsüz pazıyı nasıl kurtardın!

,,Cît de bine ştii tu să vii în ajutorul slăbiciunii! Cum dai tu ajutor braţului fără putere!

Bilge olmayana ne öğütler verdin! Sağlam bilgiyi pek güzel öğrettin!

Ce bune sfaturi dai tu celui fără pricepere! Ce belşug de înţelepciune dai tu la iveală!

Bu sözleri kime söyledin? Senin ağzından konuşan ruh kimin?

Către cine se îndreaptă cuvintele tale? Şi al cui duh vorbeşte prin tine?

“Suların ve sularda yaşayanların altında Ölüler titriyor.

Înaintea lui Dumnezeu tremură umbrele supt ape şi supt locuitorii lor;

Tanrı’nın önünde ölüler diyarı çıplaktır, Yıkım diyarı örtüsüz.

înaintea Lui locuinţa morţilor este goală, adîncul n'are acoperiş.

O boşluğun üzerine kuzey göklerini yayar, Hiçliğin üzerine dünyayı asar.

El întinde miazănoaptea asupra golului, şi spînzură pămîntul pe nimic.

Bulutların içine suları sarar, Bulutlar yırtılmaz onların ağırlığı altında.

Leagă apele în norii Săi, şi norii nu se sparg supt greutatea lor.

Dolunayın yüzünü örter, Üstüne bulutlarını serper.

Acopere faţa scaunului Său de domnie, şi Îşi întinde norul peste el.

Suların yüzeyine sınır çizer Işıkla karanlığın ayrıldığı yerde.

A tras o boltă pe faţa apelor, ca hotar între lumină şi întunerec.

Göklerin direkleri sarsılır, Şaşkına dönerler O azarlayınca.

Stîlpii cerului se clatină, şi se înspăimîntă la ameninţarea Lui.

Gücüyle denizi çalkalar, Ustaca Rahav’ı vurur.

Prin puterea Lui turbură marea, prin priceperea Lui îi sfarmă furia.

Gökler O’nun soluğuyla açılır, O’nun eli parçalar kaçan yılanı.

Suflarea Lui înseninează cerul, mîna Lui străpunge şarpele fugar.

Bunlar yaptıklarının küçücük parçaları, O’ndan duyduğumuz hafif bir fısıltıdır. Gürleyen gücünü kim anlayabilir?”

Şi acestea sînt doar marginile căilor Sale, şi numai adierea lor uşoară ajunge pînă la noi! Dar tunetul lucrărilor Lui puternice cine -l va auzi?``