Job 27

Eyüp anlatmaya devam etti:

Iov a luat din nou cuvîntul, a vorbit în pilde, şi a zis:

“Hakkımı elimden alan Tanrı’nın varlığı hakkı için, Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yeten’in hakkı için,

,,Viu este Dumnezeu, care nu-mi dă dreptate! Viu este Cel Atotputernic, care îmi amărăşte viaţa,

İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı’nın soluğu burnumda olduğu sürece,

că atîta vreme cît voi avea suflet, şi suflarea lui Dumnezeu va fi în nările mele,

Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.

buzele mele nu vor rosti nimic nedrept, limba mea nu va spune nimic neadevărat.

Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.

Departe de mine gîndul să vă dau dreptate! Pînă la cea din urmă suflare îmi voi apăra nevinovăţia.

Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.

Ţin să-mi scot dreptatea, şi nu voi slăbi; inima nu mă mustră pentru niciuna din zilele mele.

“Düşmanlarım kötüler gibi, Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.

Vrăjmaşul meu să fie ca cel rău, şi protivnicul meu ca cel nelegiuit!

Tanrısız insanın umudu nedir Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?

Ce nădejde -i mai rămîne celui nelegiuit; cînd îi taie Dumnezeu firul vieţii, cînd îi ia sufletul?

Başına sıkıntı geldiğinde, Tanrı feryadını duyar mı?

Îi ascultă Dumnezeu strigătele, cînd vine strîmtoarea peste el?

Her Şeye Gücü Yeten’den zevk alır mı? Her zaman Tanrı’ya yakarır mı?

Este Cel Atotputernic desfătarea lui? Înalţă el în tot timpul rugăciuni lui Dumnezeu?

“Tanrı’nın gücünü size öğreteceğim, Her Şeye Gücü Yeten’in tasarısını gizlemeyeceğim.

Vă voi învăţa căile lui Dumnezeu, nu vă voi ascunde planurile Celui Atotputernic.

Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?

Dar voi le cunoaşteţi, şi sînteţi de acelaş gînd; pentruce dar vorbiţi aşa de prosteşte?

“Kötünün Tanrı’dan alacağı pay, Zorbanın Her Şeye Gücü Yeten’den alacağı miras şudur:

Iată soarta pe care o păstrează Dumnezeu celui rău, moştenirea pe care o hotărăşte Cel Atotputernic celui nelegiuit.

Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.

Dacă are mulţi fii, îi are pentru sabie, şi odraslele lui duc lipsă de pîne.

Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, Dul karıları ağlamayacaktır.

Ceice scapă din ai lui, sînt îngropaţi de ciumă, şi văduvele lor nu -i plîng.

Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, Yığınla giysi biriktirse,

Dacă strînge argint ca ţărîna, dacă îngrămădeşte haine ca noroiul, -

Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, Gümüşü suçsuz paylaşacak.

el le strînge, dar cel fără vină se îmbracă în ele, şi de argintul lui omul fără prihană are parte.

Evini güve kozası gibi inşa eder, Bekçinin kurduğu çardak gibi.

Casa lui este ca aceea pe care o zideşte molia, ca o colibă pe care şi -o face un străjer.

Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.

Se culcă bogat, şi moare despoiat; deschide ochii, şi totul a pierit.

Dehşet onu sel gibi basar, Kasırga gece kapar götürür.

Îl apucă groaza ca nişte ape; şi noaptea, îl ia vîrtejul.

Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, Yerinden silip süpürür.

Vîntul de răsărit îl ia, şi se duce; îl smulge cu putere din locuinţa lui.

Acımasızca üzerine eser, Elinden kaçmaya çalışırken.

Dumnezeu aruncă fără milă săgeţi împotriva lui, şi cel rău ar vrea să fugă să scape de ele.

Onunla alay ederek el çırpar, Yerinden ıslık çalar.”

Oamenii bat din palme la căderea lui, şi -l flueră la plecarea din locul lui.