Psalms 83

Ey Tanrı, susma, Sessiz, hareketsiz kalma!
Asaphin Psalmi ja veisu. Jumala, älä niin ratki vaikene, ja älä niin ääneti ole: Jumala, älä sitä niin kärsi.
Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor, Senden nefret edenler boy gösteriyor.
Sillä katso, Sinun vihollises kiukuitsevat, ja jotka sinua vihaavat, ylentävät päänsä.
Halkına karşı kurnazlık peşindeler, Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
He pitävät kavaloita juonia sinun kansaas vastaan, ja pitävät neuvoa sinun salatuitas vastaan,
“Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım” diyorlar, “İsrail’in adı bir daha anılmasın!”
Sanoen: tulkaat, hävittäkäämme heitä, niin ettei he ensinkään kansa olisikaan, ettei Israelin nimeä silleen muisteltaisi.
Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor, Sana karşı anlaşmaya vardı:
Sillä he ovat sydämessänsä panneet neuvonsa yhteen, ja tehneet liiton sinua vastaan:
Edomlular, İsmaililer, Moavlılar, Hacerliler,
Edomilaiset ja Ismaelilaiset majat, Moabilaiset ja Hagarilaiset,
Geval, Ammon, Amalek, Filist ve Sur halkı.
Gebalilaiset, Ammonilaiset ja Amalekilaiset, Philistealaiset ja Tyron asuvaiset.
Asur da onlara katıldı, Lutoğulları’na güç verdiler. Sela
Assur on myös itsensä heihin liittänyt, auttamaan Lotin lapsia, Sela!
[] [] Onlara Midyan’a, Kişon Vadisi’nde Sisera’ya ve Yavin’e yaptığını yap:
Tee niille niinkuin Midianilaisille, niinkuin Siseralle, niinkuin Jabinille Kisonin ojan tykönä;
Onlar Eyn-Dor’da yok oldular, Toprak için gübreye döndüler.
Jotka mestattiin Endorin tykönä, ja tulivat loaksi maan päälle.
[] Onların soylularına Orev ve Zeev’e yaptığını, Beylerine Zevah ve Salmunna’ya yaptığını yap.
Tee heidän pääruhtinaansa niinkuin Orebin ja Seebin, ja kaikki heidän ylimmäisensä niinkuin Seban ja Salmunnan,
Onlar: “Gelin, sahiplenelim Tanrı’nın otlaklarını” demişlerdi.
Jotka sanovat: me omistamme meillemme Jumalan huoneet.
Ey Tanrım, savrulan toza, Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
Jumala, tee heitä niinkuin rattaan, niinkuin korren tuulen edessä.
Orman yangını gibi, Dağları tutuşturan alev gibi,
Niinkuin kulo metsän polttaa, ja niinkuin liekki mäet sytyttää;
Fırtınanla kovala, Kasırganla dehşete düşür onları!
Vainoo juuri niin heitä sinun rajuilmallas, ja hämmästytä heitä tuulispäälläs.
Utançla kapla yüzlerini, Sana yönelsinler, ya RAB.
Täytä heidän kasvonsa häpiällä, että he sinun nimeäs, Herra, etsisivät.
Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar, Rezil olup yok olsunlar.
Hävetköön he ja hämmästyköön ijankaikkisesti, ja häpiään tulkoon ja hukkukoon.
Senin adın RAB’dir, Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu.
Niin he saavat tuta, että sinä, jonka ainoan nimi on Herra, olet ylimmäinen kaikessa maailmassa.