Psalms 49

Dinggin ninyo ito, ninyong lahat na mga bayan; pakinggan ninyo, ninyong lahat na nananahan sa daigdig:

Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,

Ng mababa at gayon din ng mataas, ng mayaman at ng dukha na magkasama.

Halk çocukları, bey çocukları, Zenginler, yoksullar!

Ang aking bibig ay magsasalita ng karunungan; at ang pagbubulay ng aking puso ay magiging sa pagunawa.

Bilgelik dökülecek ağzımdan, Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,

Ikikiling ko ang aking panig sa talinghaga: ibubuka ko ang aking malabong sabi sa alpa.

Kulak vereceğim özdeyişlere, Lirle yorumlayacağım bilmecemi.

Bakit ako matatakot sa mga kaarawan ng kasamaan, pagka kinukulong ako ng kasamaan sa aking mga sakong?

Niçin korkayım kötü günlerde Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?

Silang nagsisitiwala sa kanilang kayamanan, at nangaghahambog sa karamihan ng kanilang mga kayamanan;

Onlar varlıklarına güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.

Wala sa kaniyang makatutubos sa ano pa mang paraan sa kaniyang kapatid, ni magbibigay man sa Dios ng pangtubos sa kaniya:

Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, Tanrı’ya fidye veremez.

(Sapagka't ang katubusan ng kanilang kaluluwa ay mahal, at ito'y naglilikat magpakailan man:)

Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.

Upang siya'y mabuhay na lagi, upang siya'y huwag makakita ng kabulukan.

Böyle olmasa, Sonsuza dek yaşar insan, Mezar yüzü görmez.

Sapagka't nakikita niya na ang mga pantas ay nangamamatay, ang mangmang at gayon din ang hangal ay nililipol, at iniiwanan ang kanilang kayamanan sa mga iba.

Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, Aptallarla budalaların yok olduğunu. Mallarını başkalarına bırakıyorlar.

Ang kanilang pagiisip sa loob ay, na ang kanilang mga bahay ay mananatili magpakailan man, at ang kanilang mga tahanang dako ay sa lahat ng sali't saling lahi; tinatawag nila ang kanilang mga lupain ayon sa kanilang sariling mga pangalan.

Mezarları, sonsuza dek evleri, Kuşaklar boyu konutları olacak, Topraklarına kendi adlarını verseler bile.

Nguni't ang tao'y hindi lalagi sa karangalan: siya'y gaya ng mga hayop na nangamamatay.

Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.

Itong kanilang lakad ay kanilang kamangmangan: gayon ma'y pagkatapos nila ay sinasangayunan ng mga tao ang kanilang mga kasabihan. (Selah)

Budalaların yolu, Onların sözünü onaylayanların sonu budur. Sela

Sila'y nangatakda sa Sheol na parang kawan; kamatayan ay magiging pastor sa kanila: at ang matuwid ay magtataglay ng kapangyarihan sa kanila sa kinaumagahan; at ang kanilang kagandahan ay mapapasa Sheol upang matunaw, upang mawalan ng tahanan.

Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, Ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyarı onlara konut olacak.

Nguni't tutubusin ng Dios ang aking kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol: sapagka't tatanggapin niya ako. (Selah)

Ama Tanrı beni Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak Ve yanına alacak. Sela

Huwag kang matakot pagka may yumaman. Pagka ang kaluwalhatian ng kaniyang bahay ay lumago:

Korkma biri zenginleşirse, Evinin görkemi artarsa.

Sapagka't pagka siya'y namatay ay wala siyang dadalhin; ang kaniyang kaluwalhatian ay hindi bababang susunod sa kaniya.

Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.

Bagaman habang siya'y nabuhay ay kaniyang pinagpala ang kaniyang kaluluwa, (at pinupuri ka ng mga tao pagka gumagawa ka ng mabuti sa iyong sarili),

Yaşarken kendini mutlu saysa bile, Başarılı olunca övülse bile.

Siya'y paroroon sa lahi ng kaniyang mga magulang; hindi sila makakakita kailan man ng liwanag.

Atalarının kuşağına katılacak, Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.

Taong nasa karangalan, at hindi nakakaunawa, ay gaya ng mga hayop na namamatay.

Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.