Job 23

Därefter tog Job till orda och sade:
من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله می‌کنم، امّا با این‌همه او از آزار من دست بردار نیست.
 Också i dag vill min klaga göra uppror.  Min hand kännes matt för min suckans skull.
من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله می‌کنم، امّا با این‌همه او از آزار من دست بردار نیست.
 Om jag blott visste huru jag skulle finna honom,  huru jag kunde komma dit där han bor!
ای کاش می‌دانستم که خدا را در کجا می‌توانم بیابم تا پیش تخت او بروم.
 Jag skulle då lägga fram för honom min sak  och fylla min mun med bevis.
دعوای خود را به پیشگاه او عرضه می‌کردم و دلایل خود را به او می‌گفتم.
 Jag ville väl höra vad han kunde svara mig,  och förnimma vad han skulle säga till mig.
آنگاه می‌دانستم به من چه جواب می‌دهد و چه می‌گوید.
 Icke med övermakt finge han bekämpa mig,  nej, han borde allenast lyssna till mig.
آیا از قدرت و عظمت خود علیه من استفاده می‌کند؟ نه، یقین دارم که به سخنان من گوش می‌دهد.
 Då skulle hans motpart stå här såsom en redlig man,  ja, då skulle jag för alltid komma undan min domare.
چون من شخص درستکاری هستم، می‌توانم با او گفت‌وگو کنم و او که داور من است، مرا برای همیشه تبرئه خواهد کرد.
 Men går jag mot öster, så är han icke där;  går jag mot väster, så varsnar jag honom ej;
امّا جستجوی من بی‌فایده است، او را نه در شرق پیدا می‌کنم و نه در غرب.
 har han något att skaffa i norr, jag skådar honom icke;  döljer han sig i söder, jag ser honom ej heller där.
کارهای دست او را در شمال و جنوب می‌بینم، امّا خودش دیده نمی‌شود.
 Han vet ju vilken väg jag har vandrat;  han har prövat mig, och jag har befunnits lik guld.
او هر قدمی که برمی‌دارم می‌بیند و وقتی‌که مرا آزمایش کند، مانند طلای ناب بیرون می‌آیم.
 Vid hans spår har min for hållit fast,  hans väg har jag följt, utan att vika av.
من با ایمان کامل راه او را دنبال نموده و از راه او انحراف نورزیده‌ام.
 Från hans läppars bud har jag icke gjort något avsteg;  mer än egna rådslut har jag aktat hans muns tal.
اوامر او را بجا آورده و کلام او را چون گنجی در دل خود نگاه داشته‌ام.
 Men hans vilja är orygglig; vem kan hindra honom?  Vad honom lyster, det gör han ock.
او تغییر نمی‌پذیرد و هیچ‌کس نمی‌تواند او را از تصمیمی که می‌گیرد، باز دارد.
 Ja, han giver mig fullt upp min beskärda del,  och mycket av samma slag har han ännu i förvar.
او نقشه‌ای را که برای من کشیده است، عملی می‌سازد و این تنها یکی از نقشه‌های اوست.
 Därför gripes jag av förskräckelse för hans ansikte;  när jag betänker det, fruktar jag för honom.
وقتی به این چیزها فکر می‌کنم، از حضور او وحشت می‌کنم.
 Det är Gud som har gjort mitt hjärta försagt,  den Allsmäktige är det som har vållat min förskräckelse,
خدای قادر مطلق جرأت مرا از بین برده و مرا هراسان ساخته است.
 ty jag fick icke förgås, innan mörkret kom,  dödsnatten undanhöll han mig.
ای‌کاش فقط می‌توانستم در تاریکی ناپدید شوم و ظلمت غلیظ رویم را بپوشاند.