Job 23

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.

¡Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!

Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.

Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.

¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.

Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.

He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:

Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.

Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.

Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.

Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.

Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.

Él pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como éstas hay en él.

Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.

Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.

Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:

¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?

Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.